وه که امروز بحال دگرم از اثیر اخسیکتی غزل 132
1. وه که امروز بحال دگرم
تو چه دانی که نداری خبرم
ساقی من از خمار شبانه از اثیر اخسیکتی غزل 133
1. ساقی من از خمار شبانه مشوشم
وقت است اگر بباده باقی کنی خوشم
پر دردم و بمانده ز درمان از اثیر اخسیکتی غزل 134
1. پر دردم و بمانده ز درمان خویشتن
گم کرده در هوای تو درمان خویشتن
خه خه آن سوسن سیرابش بین از اثیر اخسیکتی غزل 135
1. خه خه آن سوسن سیرابش بین
هی هی آن سنبل پر تابش بین
ای سعی کرده عشق تو در خون از اثیر اخسیکتی غزل 136
1. ای سعی کرده عشق تو در خون و جان من
تیر بلای تو، نه بشست و کمان من
ای بر گشاده دست به بیداد از اثیر اخسیکتی غزل 137
1. ای بر گشاده دست به بیداد عاشقان
بر چرخ میرود ز تو فریاد عاشقان
ای جهان را، یادگار از از اثیر اخسیکتی غزل 138
1. ای جهان را، یادگار از طغرل و الب ارسلان
آسمان داد و دینی آفتاب دودمان
چیست، شرط عاشقان با بینوائی از اثیر اخسیکتی غزل 139
1. چیست، شرط عاشقان با بینوائی ساختن
سلطنت را خاک نعلین گدائی ساختن
این چرخ دغا پیشه دست خوش از اثیر اخسیکتی غزل 140
1. این چرخ دغا پیشه دست خوش خوی تو
در ششدره حیرت، خورشید زروی تو
از رهی روی بگردان و برو از اثیر اخسیکتی غزل 141
1. از رهی روی بگردان و برو
دامن مهر بر افشان و برو
ای در دل و جان سواری تو از اثیر اخسیکتی غزل 142
1. ای در دل و جان سواری تو
شیران جهان شکان شکاری تو
باز دل را تازه شد درد کهن از اثیر اخسیکتی غزل 143
1. باز دل را تازه شد درد کهن با یار نو
بوالعجب شکلی است این درد کهن دلدار نو