من ز جهان دوست ترا داشتم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 120
1. من ز جهان دوست ترا داشتم
از تو جفا چشم کجا داشتم
بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 121
1. بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم
نا خورده می وصل تو در رنج خماریم
برداشتیم دل ز امیدی که داشتیم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 122
1. برداشتیم دل ز امیدی که داشتیم
بر برنداشتیم ز تخمی که کاشتیم
بی تو چونان زغم هجر تو می بگدازم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 123
1. بی تو چونان زغم هجر تو می بگدازم
که بگوشی نرسد صعب ترین آوازم
آن چیست که من از تو و عشق تو ندیدم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 124
1. آن چیست که من از تو و عشق تو ندیدم
وان چیست که در هجر تو از تو نشنیدم
دست در دامن فلان زده‌ایم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 125
1. دست در دامن فلان زده‌ایم
پشت پا بر همه جهان زده‌ایم
خشمت آمد که من ترا گفتم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 126
1. خشمت آمد که من ترا گفتم
که ترا عاشقم خطا گفتم
خود بخود خواستم اینعشق علی الله چکنم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 127
1. خود بخود خواستم اینعشق علی الله چکنم
محنت من ز من آمد گله زانمه چکنم
یا ز چشمت جفا بیاموزم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 128
1. یا ز چشمت جفا بیاموزم
یا لبت را وفا بیاموزم
از روی چو خورشیدت هرگه که براندیشم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 129
1. از روی چو خورشیدت هرگه که براندیشم
یکذره بود کمتر چون از قمر اندیشم
هر جور که من ز یار می بینم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 130
1. هر جور که من ز یار می بینم
از نامه روزگار می بینم
روز و شب در هجر او غم میخورم از عبدالرزاق اصفهانی غزل 131
1. روز و شب در هجر او غم میخورم
وانده آن روی خرم میخورم