من از جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 120
1. من ز جهان دوست ترا داشتم
از تو جفا چشم کجا داشتم
...
1. من ز جهان دوست ترا داشتم
از تو جفا چشم کجا داشتم
...
1. بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم
نا خورده می وصل تو در رنج خماریم
...
1. برداشتیم دل ز امیدی که داشتیم
بر برنداشتیم ز تخمی که کاشتیم
...
1. بی تو چونان زغم هجر تو می بگدازم
که بگوشی نرسد صعب ترین آوازم
...
1. آن چیست که من از تو و عشق تو ندیدم
وان چیست که در هجر تو از تو نشنیدم
...
1. دست در دامن فلان زدهایم
پشت پا بر همه جهان زدهایم
...
1. خشمت آمد که من ترا گفتم
که ترا عاشقم خطا گفتم
...
1. خود بخود خواستم اینعشق علی الله چکنم
محنت من ز من آمد گله زانمه چکنم
...
1. یا ز چشمت جفا بیاموزم
یا لبت را وفا بیاموزم
...
1. از روی چو خورشیدت هرگه که براندیشم
یکذره بود کمتر چون از قمر اندیشم
...
1. هر جور که من ز یار می بینم
از نامه روزگار می بینم
...
1. روز و شب در هجر او غم میخورم
وانده آن روی خرم میخورم
...