مرا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 108
1. مرا دلیست نه در خوردِ من، که بستاند؟
مرا ز دست دل خویشتن که بستاند
دست از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 109
1. دست من تا چو دهانت باشد
کی کمر گرد میانت باشد
امشب از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 110
1. امشب من و غمگسار تا روز
دست من و زلف یار تا روز
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 111
1. ای ترک بیا و چنگ بنواز
آهنگ بگیر و برکش آواز
ایدوست از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 112
1. ایدوست خط مشگین بر روی آب منویس
بر روی خط نوشتن نبود صواب منویس
وصل از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 113
1. وصل تو نمی یابم چندانکه همیجویم
خود می نرسم در تو چندانکه همیپویم
در از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 114
1. در رخ یار خویشتن خندم
برگل و لاله و سمن خندم
گفتم از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 115
1. گفتم از دست عشق جان بردم
خود کنون پای در میان بردم
بامن از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 116
1. بامن ایدوست ستمگر چو جهانی چکنم
هر چه خواهی ز جفا می بتوانی چکنم
این از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 117
1. این خبر داری که من آن نیستم
با تو بر آن شرط و پیمان نیستم
طره از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 118
1. طره بخت را بشانه زنم
گر دمی با تو دوستگانه زنم
آه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 119
1. آه این منم که بسته عشقی چنین شدم
دربند آن کمند پراز تاب و چین شدم