مکن از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 1
1. مکن ایدوست کار من دریاب
هجرت آورد تاختن دریاب
آن رخ از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 2
1. آن رخ نگر کزومه گردون سپر شکست
وان خط نگر که بر ورق عمر در شکست
برخیز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 3
1. برخیز که موسم تماشاست
بخرام که روز باغ و صحراست
جانا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 4
1. جانا نظری فرما کزجان رمقی ماندست
و اکنون غم کارم خور کاخر نسقی ماندست
باز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 5
1. باز مارا هوس خوش پسری افتادست
بازمان از پی دل دردسری افتادست
نز هجر از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 6
1. نز هجر توأم بجان امانی هست
نه وصل ترا بدل نشانی هست
بخوبی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 7
1. بخوبی هیچکس چون یار ما نیست
ولیکن در دلش بوی وفا نیست
بس آه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 8
1. بس آه کم ز عشق تو از آسمان گذشت
بس اشک کم ز هجر تو از دیدگان گذشت
بیش از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 9
1. بیش ازین طاقت هجرانم نیست
برگ این دیده گریانم نیست
باز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 10
1. باز مرا عشق گریبان گرفت
باز دلم دامن جانان گرفت
بر از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 11
1. بر من ز عشق دوست بنوعی قیامتست
جانم ز عشق در همه عالم علامتست
ایندل از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 12
1. ایندل که ببند زلف در بستست
بس جان که بتیغ خشم خود خستست