زاول از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 48
1. زاول که نفس ناطقه را از شعاع عقل
ایزد بلطف خویش و برحمت بیافرید
طائم از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 49
1. طائم الدهر اسبکی دارم
که بده روز روزه نگشاید
ایا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 50
1. ایا صدری که چرخ پیر چون تو
جوانی در همه معنی نیارد
مرا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 51
1. مرا گویند مولانا ترازوئیست کز عدلش
نه میل این یکی دارد نه قصد آندگر دارد
دوستی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 52
1. دوستی در سمر کتابی داشت
پیش من صفحه ازان میخواند
از از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 53
1. از منت شرم نیامد که پس از چندین مدح
وعده های تو همه عشوه و تمویه بود
ترا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 54
1. ترا فضل بر دیگری بیش ازین نیست
که تو میدهی چیز و او می ستاند
چرا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 55
1. چرا باید که عاقل بهر روزی
بر هر ناسزا پرواز گیرد
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 56
1. ای ز خورشید رای روشن تو
جوهر عقل کرده استمداد
بخاک از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 57
1. بخاک پای رکن الدین اگر چه
مرا پیوسته او بی برگ دارد
بمعبود از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 58
1. بمعبود بیچون که چون گفت کن
ز کتم عدم جان زمین بوس کرد
نشوم از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 59
1. نشوم من ز تو خرسند بتحسینی و بس
که گر احسنت نگوئی تو چو تو صد گویند