رباعیات در دیوان اشعار اثیر اخسیکتی

1 گه طعمه‌ مور، اژدهایی سازی گه از پر پشه‌ای، همایی سازی

2 در هم شکنی کاسه صد کسرا را تا دسته کوزه گدایی سازی

1 غمگین دلکی، ز راه دور آوردم او می‌نامد، منش به زور آوردم

2 آنجاش ز دست کافری بِربودم وین جاش به پای خود به گور آوردم

1 تا از بر من برفتی ای بینائی ز اندیشه هجر تو شدم شیدائی

2 تا تو بسلامت ای صنم باز آئی ما و غم و کنج خانه و تنهائی

1 روزم همه چون شب آمد، از درد فراق لفظم همه یارب آمد، از درد فراق

2 و آن جان، که لبالب آمد از درد فراق دریاب، که بر لب آمد از درد فراق

1 گردون بلندقدر، همتای تو نیست دریای گزاف بخش همپای تو نیست

2 چندانکه نگه کنیم، این جای تو نیست پیراهن ملک، جز به بالای تو نیست

1 بر شاخ شکر، لعل تو دُرها پرورد بر چهره ی من، مهر تو زرها پرورد

2 عُمان عقیق موج، یعنی چشمم از بهر نثار تو، گهرها پرورد

1 تا شربت عاشقی چشیدم زغمت هر بد که گمان بری کشیدم زغمت

2 قصه چکنم، بجان رسیدم زغمت آن به که نگویم، آنچه دیدم زغمت

1 نی گفت که پای در گلم بود بسی با آنکه بریدند سرم در هوسی

2 نی دم که از آن بخود دمم زعشق کسی معذورم دار، اگر بنالم نفسی

1 شبها، ز تو من دور و تو یار دگری من در غم تو، تو غمگسار دگری

2 سودای تو تا بروز هم خوابه ی من تو خفته به ناز در کنار دگری

1 تا دست به چشم شوخ و تنگش داریم کفری سر زلف مشک رنگش داریم

2 مائیم دلی و نیم جانی ز غمش و آن نیز برای صلح و جنگش داریم