در رهگذر باد، چراغی از اثیر اخسیکتی رباعی 17

1 تا قافله شیر ز ماهی به حمل شد در باغ صبا صانع چالاک عمل شد

2 از بلبل خوش نغمه که ناهید طیور است نالیدن او تار اغانی به زحل شد

1 نمی توان بسر سرّ روزگار رسید که خانه بسته در است و نظر شکسته کلید

2 سپید گشت چو چشم شکوفه چشم امل که در بهار فراغت گلی شکفته ندید

1 زهی سر بر خط فرمان تو افلاک و ارکان را چوچابک دست معماری است لطفت عالم جان را

2 ز ابر طبع لولوء بخش و باد لطف تو بوده بروز مفلسی بنشانده ی دریا و عمان را