دارد چمن ز رونق فصل بهار از طغرل احراری غزل 215
1. دارد چمن ز رونق فصل بهار رنگ
هر برگ گل گرفته مگر از هزار رنگ؟!
...
اگر خرامی به سوی چمن بدین از طغرل احراری غزل 216
1. اگر خرامی به سوی چمن بدین نیرنگ
به پیش روی تو گل می‌رود ز رنگ به رنگ
...
حافظت از چشم بد بادا خداوند از طغرل احراری غزل 217
1. حافظت از چشم بد بادا خداوند تعال
باد یارب نخل قدت در محل اعتدال!
...
مرا شوریست بر سر از غم دل از طغرل احراری غزل 218
1. مرا شوریست بر سر از غم دل
نمی‌دانم کنون بیش و کم دل
...
بلند است از فلک مأوای بیدل از طغرل احراری غزل 219
1. بلند است از فلک مأوای بیدل
نباشد هیچ کس را جای بیدل!
...
خوشا روزی که از مضمون طغرل از طغرل احراری غزل 220
1. خوشا روزی که از مضمون طغرل
به عرض آید در مکنون طغرل!
...
عالمی از روی او دارد گلستان از طغرل احراری غزل 221
1. عالمی از روی او دارد گلستان در بغل
بر رخش نظاره را باشد چراغان در بغل
...
ای از بهار عارضت نظاره از طغرل احراری غزل 222
1. ای از بهار عارضت نظاره را جان در بغل
آیینه دارد از رخت جوش چراغان در بغل!
...
ای نرگس مستت چمن آرای تغافل از طغرل احراری غزل 223
1. ای نرگس مستت چمن آرای تغافل
بازار تو گرم است ز سودای تغافل
...
لبت لعل و قدت طوبی رخت گل از طغرل احراری غزل 224
1. لبت لعل و قدت طوبی رخت گل
منم در گلشن حسن تو بلبل
...
گر کسی چیند ز باغ عارضت از طغرل احراری غزل 225
1. گر کسی چیند ز باغ عارضت یک بار گل
در کنار خود کند تمهید صد گلزار گل
...