به افسون پیر و طول امل هشیار کی گردد؟ از صائب تبریزی غزل 2830
1. به افسون پیر و طول امل هشیار کی گردد؟
ره خوابیده از بانگ جرس بیدار کی گردد؟
سیه مست غرور از گفتگو هشیار کی گردد؟ از صائب تبریزی غزل 2831
1. سیه مست غرور از گفتگو هشیار کی گردد؟
ره خوابیده از آواز پا بیدار کی گردد؟
دل سنگ از شکست دانه من آب می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2832
1. دل سنگ از شکست دانه من آب می‌گردد
ز عاجزنالی من آسیا گرداب می‌گردد
ز دامان ترم ریگ روان سیراب می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2833
1. ز دامان ترم ریگ روان سیراب می‌گردد
نمک در دیده من پرده‌های خواب می‌گردد
ز آهم بیستون سرچشمهٔ سیماب می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2834
1. ز آهم بیستون سرچشمهٔ سیماب می‌گردد
دل آهن زبرق تیشه من آب می‌گردد
مبین گستاخ در رویش چو مشک اندود می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2835
1. مبین گستاخ در رویش چو مشک اندود می‌گردد
که خال او ز خط زنبور خاک‌آلود می‌گردد
به خدمت بنده از آزادمردان زود می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2836
1. به خدمت بنده از آزادمردان زود می‌گردد
ایاز از حسن خدمت عاقبت محمود می‌گردد
از آن از سیر صحرا خاطرم خشنود می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2837
1. از آن از سیر صحرا خاطرم خشنود می‌گردد
که داغم از سواد شهر مُشک‌اندود می‌گردد
زخشکی در دهانم آب گردآلود می گردد از صائب تبریزی غزل 2838
1. زخشکی در دهانم آب گردآلود می گردد
درین ساغر شراب ناب گردآلود می گردد
نسیم نوبهاران بر دماغم بار می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2839
1. نسیم نوبهاران بر دماغم بار می‌گردد
گل بی‌خار در پیراهن من خار می‌گردد
سخن‌سنجی سرآمد در فن گفتار می‌گردد از صائب تبریزی غزل 2840
1. سخن‌سنجی سرآمد در فن گفتار می‌گردد
که چون پرگار گرد نقطه‌ای صدبار می‌گردد