عشق با جان بهم از سینه از امیرخسرو دهلوی غزل 227
1. عشق با جان بهم از سینه برون خواهد رفت
تا ندانی که به تعویذ و فسون خواهد رفت
...
تا ندانی ز دلم یار برون از امیرخسرو دهلوی غزل 228
1. تا ندانی ز دلم یار برون خواهد رفت
گر چه بر من ستم از شرح فزون خواهد رفت
...
باز شب آمد و خواب از از امیرخسرو دهلوی غزل 229
1. باز شب آمد و خواب از سر من بیرون رفت
تا شبم چون گذرد، روز ندانم چون رفت
...
باد نوروز چو دنباله از امیرخسرو دهلوی غزل 230
1. باد نوروز چو دنباله جان ما داشت
دل ما را اثری بوی کسی شیدا داشت
...
دوش لعل تو مرا تا به از امیرخسرو دهلوی غزل 231
1. دوش لعل تو مرا تا به سحر مهمان داشت
مرده هجر ز بوی تو همه شب جان داشت
...
تا زید بنده غم عشق به از امیرخسرو دهلوی غزل 232
1. تا زید بنده غم عشق به جان خواهد داشت
سر به خاک ره آن سرو روان خواهد داشت
...
ساقیا، باده ده امروز از امیرخسرو دهلوی غزل 233
1. ساقیا، باده ده امروز که جانان اینجاست
سر گلزار نداریم که بستان اینجاست
...
هر کس آنجا که می و شاهد از امیرخسرو دهلوی غزل 234
1. هر کس آنجا که می و شاهد و گلشن آنجاست
من همانجا که دل گشمده من آنجاست
...
گر بگویم که درون دل از امیرخسرو دهلوی غزل 235
1. گر بگویم که درون دل من پنهان چیست
خود بگویی و بدانی که غم هجران چیست
...
آنکه برده ست دلم زلف از امیرخسرو دهلوی غزل 236
1. آنکه برده ست دلم زلف پریشان اینست
آنکه کشته ست مرا نرگس فتان اینست
...
یا رب، اندر دل خاک آن از امیرخسرو دهلوی غزل 237
1. یا رب، اندر دل خاک آن گل خندان چونست
ماه تابان من اندر شب هجران چونست
...
زلف شستش که به هر مو از امیرخسرو دهلوی غزل 238
1. زلف شستش که به هر مو دل دیگر بسته ست
بر دل من همه درهای خرد در بسته ست
...