نشدت دل که به این دل از امیرخسرو دهلوی غزل 1989
1. نشدت دل که به این دل شده مهمان آیی
کعبه دل شوی و در حرم جان آیی
هزار شکر خدا را که از امیرخسرو دهلوی غزل 1990
1. هزار شکر خدا را که چون تو دلداری
نمود روی به من بعد مدتی یاری
رفت سرما و صبا می دهد از امیرخسرو دهلوی غزل 1991
1. رفت سرما و صبا می دهد از گل خبری
پس ازین ما و لب جوی و رخ سیم بری
ترک من خونابه من بین از امیرخسرو دهلوی غزل 1992
1. ترک من خونابه من بین و دست از من بشوی
ترک ترکی گیر و دل را هم ز مرد و زن بشوی
جهانی به خواب خوشست از امیرخسرو دهلوی غزل 1993
1. جهانی به خواب خوشست و من از غم به بیداری
خورد هر کس آب خوش دل من به خونخواری
خیالی کرده‌ام وین از امیرخسرو دهلوی غزل 1994
1. خیالی کرده‌ام وین از خیال خود نمی‌دانی
ز ابرو پرس اگر جور هلال خود نمی‌دانی
گر تو یک ناوک از آن از امیرخسرو دهلوی غزل 1995
1. گر تو یک ناوک از آن چشم سیه بستانی
ملک نه چرخ ز خورشید و ز مه بستانی
می شکفد گل به چمن تا از امیرخسرو دهلوی غزل 1996
1. می شکفد گل به چمن تا ز نسیم سحری
وه چه خوشی گر نفسی پهلوی من باده خوری