چنین که چشم تو پروای از خیالی بخارایی غزل 156
1. چنین که چشم تو پروای دادخواه ندارد
سزد که دل برد از خلق و جان نگاه ندارد
...
چو زلف بی قرارش قصد جان از خیالی بخارایی غزل 157
1. چو زلف بی قرارش قصد جان کرد
قرار دل رهین هندوان کرد
...
چو سرو هر که در این بوستان از خیالی بخارایی غزل 158
1. چو سرو هر که در این بوستان هوای تو کرد
ز گریه پای به گِل ماند و سر فدای تو کرد
...
چو عطّار صبا در چین زلفت از خیالی بخارایی غزل 159
1. چو عطّار صبا در چین زلفت مشک می‌بیزد
چرا پیوسته از سودا به مویی درمی‌آویزد
...
چون نه شادیّ و نه محنت از خیالی بخارایی غزل 160
1. چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می‌ماند
به غمش هم‌نفسم تا نفسی می‌ماند
...
چو نام مستیِ نرگس به از خیالی بخارایی غزل 161
1. چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآمد
ز خاک لالهٔ رعنا به کف ایاغ برآمد
...
خدا بتان جفا کیش را وفا از خیالی بخارایی غزل 162
1. خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد
ندامت از ستم و توبه از جفا بخشد
...
خطت را تا به خون ریزی از خیالی بخارایی غزل 163
1. خطت را تا به خون ریزی نشان شد
به شوخی غمزه ات صاحبقران شد
...
خطت صحیفهٔ مه را نقاب از خیالی بخارایی غزل 164
1. خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد
عجب خطی ست که هرکس که دید تحسین کرد
...
خیال روی تو از سر به در از خیالی بخارایی غزل 165
1. خیال روی تو از سر به در نخواهم کرد
به هیچ روی خیال دگر نخواهم کرد
...
خیز که پیر مغان میکده از خیالی بخارایی غزل 166
1. خیز که پیر مغان میکده را درگشاد
نوبت مستی رسید باده بده برگشاد
...
در ازل مهر تو با جان رقم از خیالی بخارایی غزل 167
1. در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد
دل آشفته ز سودای خطت دم می زد
...