در ازل قطرهٔ خونی که از خیالی بخارایی غزل 168
1. در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل شد
دم ز آیین محبّت زد و نامش دل شد
...
در چمن سبزهٔ سیراب به از خیالی بخارایی غزل 169
1. در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسید
ماند بربوی خط سبز تو چندان که دمید
...
در چمن دوش به گل بلبل از خیالی بخارایی غزل 170
1. در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند
صفت قدّ تو می گفت به آواز بلند
...
دلم جز داغ نومیدی ز جان از خیالی بخارایی غزل 171
1. دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین دارد
که پیوسته ز ابرویت بلایی در کمین دارد
...
دل جز به غمت خاطر خوشنود از خیالی بخارایی غزل 172
1. دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد
وز عمر به جز وصل تو مقصود ندارد
...
دل به رویت هوس صحبت جانی از خیالی بخارایی غزل 173
1. دل به رویت هوس صحبت جانی دارد
جان به فکر دهنت عیش نهانی دارد
...
دل نه جز غصّه محرمی دارد از خیالی بخارایی غزل 174
1. دل نه جز غصّه محرمی دارد
نه به جز ناله همدمی دارد
...
دل به یاد لب لعلت سخن از خیالی بخارایی غزل 175
1. دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد
خون شد و حقّ نمک هیچ فراموش نکرد
...
دلم جز با غمت خرّم نباشد از خیالی بخارایی غزل 176
1. دلم جز با غمت خرّم نباشد
دوای ریش جز مرهم نباشد
...
دلِ شکسته چو در آرزوی از خیالی بخارایی غزل 177
1. دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون شد
به جای اشک همان دم ز راه دیده برون شد
...
دل جفای خطت از دور قمر از خیالی بخارایی غزل 178
1. دل جفای خطت از دور قمر می‌داند
فتنهٔ چشم تو را عین نظر می‌داند
...
دلم از زلف تو پا بستهٔ از خیالی بخارایی غزل 179
1. دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد
بی دُر وصل توام اشک به دریا آمد
...