غزلیات در دیوان اشعار جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی

1 یکروز اگر زانکه ترا با تو گذارند بس قصه بیداد تو کز خون بنگارند

2 بس بی گنهان کز تو سحرگاه بنالند بس بیوه زنان کز تو شبانگاه بزارند

3 بس خاک که از دست تو ریزند بسربر بس آب که از جور تو از دیده ببارند

4 غافل مشو ای خفته که از ظلم تو هر شب در حضرت ایزد ز تو در سجده هزارند

1 بی توام کار بر نمیآید بر من این غم بسر نمیآید

2 ترسم از تن بدر شود جانم کز درم دوست در نمیآید

3 دل چو دلدار دورگشت از من نیک و بد زو خبر نمیآید

4 هر شبی تا بروزم از غم تو مژه بر یکدگر نمیآید

1 وصل تو چو عمر جاودانه است خوی تو چو گردش زمانه است

2 در راه قضا رخ تو دامست در دام قدر لب تو دانه است

3 در هر نفسم هزار آهست در هر سخن تو صد بهانه است

4 دل میکند این من از که نالم کم دشمن از اندرون خانه است

1 چه عجب گر دلت زمن بگرفت که مرا دل زخویشتن بگرفت

2 شدم از ضعف آنچنان که مرا باد بربود و پیرهن بگرفت

3 سخنی با تو خواستم گفتن گریه خود راه بر سخن بگرفت

1 جورها کآن شوخ دلبر می‌کند از دلم هر لحظه سر بر می‌کند

2 هر زمانی عشوه دیگر دهد وین دل سرگشته باور می‌کند

3 با مه اندر حسن پهلو می‌زند جور با گردون برابر می‌کند

4 جان ز دستش در رکاب آورد پای دل ز جورش خاک بر سر می‌کند

1 آن رخ نگر کزومه گردون سپر شکست وان خط نگر که بر ورق عمر در شکست

2 سوگند خورده بود که عهد تو نشکنم این بار خود بر غم دلم بیشتر شکست

3 کارم چو زلف خود همه در یکدگر فکند سازم چو عهد خود همه در یکدگر شکست

4 تو غافلی زآه من و غره بحسن وین بس طلسم حسن که بر یکدگر شکست

1 رخ خوب تو چشم عقل دردوخت مرا از جمله خوبان دیده بردوخت

2 بیک ناوک سر زلف دوتایت روان و جان و دل در یکدگردوخت

3 کمان ابروی تو تیر مژگان چنانم زد که پیکان در جگر دوخت

4 همه درد سرم زانست کاین عشق کلاه ما نه بر مقدار سر دوخت

1 یکروز بکوی ما آخر گذرت افتد برحال من مسکین روزی نظرت افتد

2 گر هیچ مرا بینی بس گوهر ناسفته کز نرگس بیمارت بر گلشکرت افتد

3 گویند برو بنشین در سایه زلف او باشد که ازو کاری در یکدگرت افتد

4 در سایه تو جایم چون باشد تا هر روز خورشید دوبار آید برخاک درت افتد

1 یار گرد وفا نمیگردد باوفا آشنا نمیگردد

2 در دلش جز ستم نمیآید در سرش جز جفا نمیگردد

3 دل بیکبارگی زما برداشت جز بر ناسزا نمیگردد

4 از کسی حال ما نمیپرسد خود کسی گردما نمیگردد

1 بی تو کارم همی بسر نشود دست کس با تو در کمر نشود

2 زان خیال تو نایدم در چشم تا از آب دو دیده تر نشود

3 تا تو اندر نیائی از در من غم تو از دلم بدر نشود

4 تا نگردی تو همچو من عاشق از غم من ترا خبر نشود