از از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 61
1. از آه دلم قمر بسوزد
وز نور رخت نظر بسوزد
روز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 62
1. روز بآخر رسید و یار نیامد
هیچکس از پیش آن نگار نیامد
یاری از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 63
1. یاری که رخش ماه و قدش سرو روان بود
دادیم بدو جان و دل و مصلحت آن بود
چه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 64
1. چه کنم دوستی یگانه نماند
هیچ آزاد در زمانه نماند
یاری از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 65
1. یاری که بری چو سیم دارد
کوچک دهنی چو میم دارد
غمش از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 66
1. غمش در دل تنگ ما می نشیند
ندانم بر آتش چرا می نشیند
دل از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 67
1. دل را همه آن ز دست برخیزد
کانگه که ز پا نشست برخیزد
جورها از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 68
1. جورها کآن شوخ دلبر می‌کند
از دلم هر لحظه سر بر می‌کند
باز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 69
1. باز غم تاختن چنان آورد
که دل خسته را بجان آورد
وه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 70
1. وه که دگرباره عشق دست برآورد
صبر بیکبارگی ز پای در آورد
آه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 71
1. آه که امید من بیار نه این بود
لایق آن روی چون نگار نه این بود