بنوبهار از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 36
1. بنوبهار جوان شد جهان پیر ز سر
ز روی سبزه بر آورد شاخ نرگس سر
کهی بلند از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 37
1. کهی بلند و بر او قلعه ای نهاده بلند
بلندهای جهان زیر و، او ز جمله زبر
کهی چون طور از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 38
1. کهی چون طور سینا بود ازو آویخته ثعبان
ز پشت او درخشنده کف موسی پیغمبر
اخگر هم آتشست از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 39
1. اخگر هم آتشست ولیکن نه چون چراغ
سوزن هم آهنست ولیکن نه چون تبر
قوی قلعه از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 40
1. قوی قلعه او که خاکش به پاکی
چو قلعی ولیکن از او عاجز آذر
دوستانم از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 41
1. دوستانم همه ماننده وسنی شده اند
همه ز آنست که با من نه درم ماند و نه زر
شاه ابوالقاسم از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 42
1. شاه ابوالقاسم بن ناصر دین
آن نبردی ملک نبرده سوار
زمین ز راغنک از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 43
1. زمین ز راغنک و راه درازش
همه سنگلاخ و همه شوره یکسر
بیکی تیر از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 44
1. بیکی تیر همی فاش کند راز حصار
ور بر او کرده همی قیر بود رازیجر
گر خنچه کند از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 45
1. گر خنچه کند (عذرا) بر بامچه لم
بس تیز دهد خازنه اش از ره کس طر
چون شاه بگیرد از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 46
1. چون شاه بگیرد بکف اندر شمشیر
از بیم بیفکند ز کفها شم شیر
باران قطره از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 47
1. باران قطره قطره همی بارم ابروار
هر روز خیره خیره ازین چشم سیل بار