نبود با او از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 48
1. نبود با او هرگز مرا، مراد دو چیز
یکی ز عمر نشاط و یکی ز شادی نیز
اگر چه دیده از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 49
1. اگر چه دیده افعی بخاصیت بجهد
بدانگهی که زمرد بدو بری بفراز
سبحان اله از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 50
1. سبحان اله درین جوانی و هوس
روز و شبم اندیشه همین بودی بس
بدان رسید از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 51
1. بدان رسید که بر ما بزنده بودن ما
خدای وار همی منتی نهد هر خس
همان که بودی از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 52
1. همان که بودی ازین پیش شاد گونه من
کنون شدست دواج تو ای بدولی فاش
ای گرفته از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 53
1. ای گرفته کاغ کاغ از خشم ما همچون کلاغ
کوه و بیشه جای کرده چون کلاغ کاغ کاغ
تا یکی خم از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 54
1. تا یکی خم بشکند ریزه شود سیصد سبو
تا مرد پیری بپیش او مرد سیصد کلوک
چو مشک بویا از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 55
1. چو مشک بویا لیکنش نافه بوده ز غژب
چو شیر صافی، پستانش بوده از پاشنگ
یاسمن آمد از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 56
1. یاسمن آمد بمجلس، با بنفشه دست سود
حمله کردند و شکسته شد، سپاه با درنگ
چه دیلمان از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 57
1. چه دیلمان زره پوش و شاه ترکانش
بتیر و زوبین بر پیل ساخته چنگال
خواجه بزرگست از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 58
1. خواجه بزرگست و مال دارد و نعمت
نعمت و مالی که کس نیابد از آن کام
آن زبرجد از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 59
1. آن زبرجد رنگ مشکین بوی و طعمش طعم شهد
رنگ دیبا دارد و بوی قماری عود خام