بامید قبولت از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 1
1. بامید قبولت بکر فکرم
چو بهر یوسف مصری زلیخا
عسجدی مروزی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 5 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای عسجدی مروزی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: عبدالعزیز پسر منصور مشهور به عَسجَدی مروزی شاعر ایرانی است که در اواخر سدهٔ چهارم و اوایل سدهٔ پنجم هجری میزیست. وی از شاعران دربار سلطان محمود غزنوی بود. گمان برده میشود که وی پس از مرگ سلطان محمود در دربار پسر وی سلطان مسعود غزنوی و همچنین پس از وی در دبار سلطان مودود غزنوی پسر سلطان مسعود نیز شاعری میکرد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار عسجدی مروزی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.
عبدالعزیز پسر منصور مشهور به عَسجَدی مروزی شاعر ایرانی است که در اواخر سدهٔ چهارم و اوایل سدهٔ پنجم هجری میزیست. وی از شاعران دربار سلطان محمود غزنوی بود.
گمان برده میشود که وی پس از مرگ سلطان محمود در دربار پسر وی سلطان مسعود غزنوی و همچنین پس از وی در دبار سلطان مودود غزنوی پسر سلطان مسعود نیز شاعری میکرد.
منبع : گنجور
1. بامید قبولت بکر فکرم
چو بهر یوسف مصری زلیخا
1. ما در غم خویش غمگسار خویشیم
محنت زدگان روزگار خویشیم
1. بخد و آن لب و دندانش بنگر
که همواره مرا دارند در تاب
1. گر خنچه کند (عذرا) بر بامچه لم
بس تیز دهد خازنه اش از ره کس طر