یا رب مباد کز پا جانان از شهریار گزیدهٔ غزلیات 37
1. یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد
درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد
...
مه من هنوز عشقت دل از شهریار گزیدهٔ غزلیات 38
1. مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد
تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد
...
با رنگ و بویت ای گل از شهریار گزیدهٔ غزلیات 39
1. با رنگ و بویت ای گل گل رنگ و بو ندارد
با لعلت آب حیوان آبی به جو ندارد
...
شباب عمر عجب با شتاب از شهریار گزیدهٔ غزلیات 40
1. شباب عمر عجب با شتاب می‌گذرد
بدین شتاب خدایا شباب می‌گذرد
...
جوانی حسرتا با من از شهریار گزیدهٔ غزلیات 41
1. جوانی حسرتا با من وداع جاودانی کرد
وداع جاودانی حسرتا با من جوانی کرد
...
آمد آن شاهد دل برده از شهریار گزیدهٔ غزلیات 42
1. آمد آن شاهد دل برده و جان بازآورد
جانم از نو به تن آن جان جهان بازآورد
...
چو آفتاب به شمشیر از شهریار گزیدهٔ غزلیات 43
1. چو آفتاب به شمشیر شعله برخیزد
سپاه شب به هزیمت چو دود بگریزد
...
رقیبت گر هنر هم دزدد از شهریار گزیدهٔ غزلیات 44
1. رقیبت گر هنر هم دزدد از من من نخواهد شد
به گلخن گر چه گل هم بشکفد گلشن نخواهد شد
...
کاش پیوسته گل و سبزه از شهریار گزیدهٔ غزلیات 45
1. کاش پیوسته گل و سبزه و صحرا باشد
گلرخان را سر گلگشت و تماشا باشد
...
بی تو ای دل نکند لاله از شهریار گزیدهٔ غزلیات 46
1. بی تو ای دل نکند لاله به بار آمده باشد
ما در این گوشه زندان و بهار آمده باشد
...
صبا به شوق در ایوان از شهریار گزیدهٔ غزلیات 47
1. صبا به شوق در ایوان شهریار آمد
که خیز و سر به در از دخمه کن بهار آمد
...
خوابم آشفت و سرخفته از شهریار گزیدهٔ غزلیات 48
1. خوابم آشفت و سرخفته به دامان آمد
خواب دیدم که خیال تو به مهمان آمد
...