باز کن نغمه جانسوزی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 13
1. باز کن نغمه جانسوزی از آن ساز امشب
تا کنی عقده اشک از دل من باز امشب
صدای سوز دل شهریار از شهریار گزیدهٔ غزلیات 14
1. صدای سوز دل شهریار و ساز حبیب
چه دولتی است به زندانیان خاک نصیب
ای چشم خمارین که کشد از شهریار گزیدهٔ غزلیات 15
1. ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت
وی جام بلورین که خورد باده نابت
ای جگر گوشه کیست دمسازت از شهریار گزیدهٔ غزلیات 16
1. ای جگر گوشه کیست دمسازت
با جگر حرف میزند سازت
ای چشم خمارین ، تو از شهریار گزیدهٔ غزلیات 17
1. ای چشم خمارین ، تو و افسانه نازت
وی زلف کمندین ، من و شبهای درازت
تا چشم دل به طلعت آن از شهریار گزیدهٔ غزلیات 18
1. تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است
طالع مگو که چشمه خورشید خاورست
ماهم که هاله ای به از شهریار گزیدهٔ غزلیات 19
1. ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است
دائم گرفته چون دل من روی ماهش است
ایرجا سر بدرآور که از شهریار گزیدهٔ غزلیات 20
1. ایرجا سر بدرآور که امیر آمده است
چه امیری که به عشق تو اسیر آمده است
از کوری چشم فلک امشب از شهریار گزیدهٔ غزلیات 21
1. از کوری چشم فلک امشب قمر اینجاست
آری قمر امشب به خدا تا سحر اینجاست
پاشو ای مست که دنیا از شهریار گزیدهٔ غزلیات 22
1. پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه تست
همه آفاق پر از نعره مستانه تست
شب همه بی تو کار من از شهریار گزیدهٔ غزلیات 23
1. شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردنست
روز ستاره تا سحر تیره به آه کردنست
منم که شعر و تغزل پناهگاه از شهریار گزیدهٔ غزلیات 24
1. منم که شعر و تغزل پناهگاه من است
چنانکه قول و غزل نیز در پناه من است