ممکن به خودیش بود و جودی نبود از نعمت‌الله ولی رباعی 133
1. ممکن به خودیش بود و جودی نبود
گنجی که ز حق بود به پنهان نبود
عینی که ظهور کرد اعیان نبود از نعمت‌الله ولی رباعی 134
1. عینی که ظهور کرد اعیان نبود
گنجی که ز حق بود به پنهان نبود
تقوی که در او اسم الهی نبود از نعمت‌الله ولی رباعی 135
1. تقوی که در او اسم الهی نبود
یا مقتبس خبر از شاهی نبود
آن یار فقیر این و آنش نبود از نعمت‌الله ولی رباعی 136
1. آن یار فقیر این و آنش نبود
سرمایهٔ سود و هم زیانش نبود
بر تخت ولایت آن ولی شاه بود از نعمت‌الله ولی رباعی 137
1. بر تخت ولایت آن ولی شاه بود
خورشید محمد و علی ماه بود
کفر چو منی گزاف و آسان نبود از نعمت‌الله ولی رباعی 138
1. کفر چو منی گزاف و آسان نبود
محکمتر از ایمان من ایمان نبود
بر تخت ولایت آن ولی شاه بود از نعمت‌الله ولی رباعی 139
1. بر تخت ولایت آن ولی شاه بود
باطن شمس است و ظاهرا ماه بود
در بحر محیط هر که او غرق بود از نعمت‌الله ولی رباعی 140
1. در بحر محیط هر که او غرق بود
فارغ ز وجود غرب و وز شرق بود
با حکمت ما نصیر طوسی چه بود از نعمت‌الله ولی رباعی 141
1. با حکمت ما نصیر طوسی چه بود
با خرقهٔ ما کتان روسی چه بود
رندی که ز هر دو کون یکتا گردد از نعمت‌الله ولی رباعی 142
1. رندی که ز هر دو کون یکتا گردد
در کتم عدم واله و شیدا گردد
یاری که چو ما لطف الهی دارد از نعمت‌الله ولی رباعی 143
1. یاری که چو ما لطف الهی دارد
در هر دو جهان هرچه تو خواهی دارد
دل میل به صحبت نگاری دارد از نعمت‌الله ولی رباعی 144
1. دل میل به صحبت نگاری دارد
با ساقی و مستی سر و کاری دارد