گر قطره نماند آب باقی باشد از نعمت‌الله ولی رباعی 157
1. گر قطره نماند آب باقی باشد
ور کوزه شکست بحر ساقی باشد
ای دل بر او به پای جان باید شد از نعمت‌الله ولی رباعی 158
1. ای دل بر او به پای جان باید شد
در خلوت او ز خود نهان باید شد
در ملک اگر شاه عراقی باشد از نعمت‌الله ولی رباعی 159
1. در ملک اگر شاه عراقی باشد
شک نیست که مال شاه باقی باشد
دانستن علم دین شریعت باشد از نعمت‌الله ولی رباعی 160
1. دانستن علم دین شریعت باشد
چون در عمل آوری طریقت باشد
سازنده اگرچه ساز نیکو سازد از نعمت‌الله ولی رباعی 161
1. سازنده اگرچه ساز نیکو سازد
اما بی ساز ساز چون بنوازد
بگذر ز تجمل و تکبر بگذار از نعمت‌الله ولی رباعی 162
1. بگذر ز تجمل و تکبر بگذار
رو کهنه بپوش و با قناعت به سر آر
میخانه ذوق در گشادیم دگر از نعمت‌الله ولی رباعی 163
1. میخانه ذوق در گشادیم دگر
لب بر لب جام می نهادیم دگر
ما توبه به جام می شکستیم دگر از نعمت‌الله ولی رباعی 164
1. ما توبه به جام می شکستیم دگر
با ساقی خویش عهد بستیم دگر
عمری به خیال تو گذاریم دگر از نعمت‌الله ولی رباعی 165
1. عمری به خیال تو گذاریم دگر
جان را به هوای تو سپاریم دگر
توحید دگر باشد و الحاد دگر از نعمت‌الله ولی رباعی 166
1. توحید دگر باشد و الحاد دگر
خود بنده دگر باشد و آزاد دگر
توحید دگر باشد و الحاد دگر از نعمت‌الله ولی رباعی 167
1. توحید دگر باشد و الحاد دگر
خود بنده دگر باشد و آزاد دگر
برخیز خوش و از سر عالم بگذر از نعمت‌الله ولی رباعی 168
1. برخیز خوش و از سر عالم بگذر
وین جام به جم گذار وز جم بگذر