رباعیات شاه نعمت‌الله ولی

1 بی او ما را ظهور یارا نبود بی آئینه تمثال هویدا نبود

2 پیوسته چو صورت و تجلی به همند بی بودن ما ظهور او را نبود

1 بلبل و گل رونق بستان نبود بی جام شراب ذوق مستان نبود

2 گر نائی و نی به هم بسازند دمی آواز نی و رقص حریفان نبود

1 ممکن به خودیش بود و جودی نبود گنجی که ز حق بود به پنهان نبود

2 گر زان که نه او گوش و زبانی بخشد از خود ما را گفت و شنودی نبود

1 عینی که ظهور کرد اعیان نبود گنجی که ز حق بود به پنهان نبود

2 جانانه در آئینهٔ جان کرد نظر از ساده دلی آینه جانان نبود

1 تقوی که در او اسم الهی نبود یا مقتبس خبر از شاهی نبود

2 تقوی چنان از خللی خالی نیست شاید که کسی به آن مباهی نبود

1 آن یار فقیر این و آنش نبود سرمایهٔ سود و هم زیانش نبود

2 در کتم عدم مست و خراب افتاده او را خبر از نام و نشانش نبود

1 بر تخت ولایت آن ولی شاه بود خورشید محمد و علی ماه بود

2 نوری که از این هر دو نصیبی دارد میدان به یقین که نعمت الله بود

1 کفر چو منی گزاف و آسان نبود محکمتر از ایمان من ایمان نبود

2 در دهر چو من یکی و آن هم کافر پس در همه دهر یک مسلمان نبود

1 بر تخت ولایت آن ولی شاه بود باطن شمس است و ظاهرا ماه بود

2 نوری که از این هر دو نصیبی دارد روشن بنگر که نعمت الله بود

1 در بحر محیط هر که او غرق بود فارغ ز وجود غرب و وز شرق بود

2 آن کس که نشسته بر لب دریائی با غرقهٔ بحر ما بسی فرق بودم