وقتی که توکلت از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 313
1. وقتی که توکلت فراموش کنی
با دلبر من دست در آغوش کنی
بردار ز پیش پردهٔ از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 314
1. بردار ز پیش پردهٔ خود بینی
زین سان که تویی اگر کنی خود بینی
تا جامع اسرار از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 315
1. تا جامع اسرار الهی نشوی
شایستهٔ تخت پادشاهی نشوی
بی آینه تمثال از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 316
1. بی آینه تمثال نماید هی هی
بی مهر به شب ماه بر آید هی هی
با عقل حدیث عشق از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 317
1. با عقل حدیث عشق گویی هی هی
در کتم عدم وجود جویی هی هی
در کتم عدم وجود از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 318
1. در کتم عدم وجود جویی هی هی
با ما سخنی ز ذات گویی هی هی
با عقل حدیث عشق از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 319
1. با عقل حدیث عشق گوئی هی هی
در کتم عدم وجود جوئی هی هی
در عالم حسن بر از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 320
1. در عالم حسن بر همه شاه تویی
خوبان همه چون ستاره و ماه تویی
از بهر خدا اگر از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 321
1. از بهر خدا اگر خدا می جویی
می دان که خدا را به هوا می جویی