تا با تو توئی از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 121
1. تا با تو توئی بود دوئی خواهد بود
ای یار دوئی هم ز توئی خواهد بود
تا قدرت حق دری از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 122
1. تا قدرت حق دری به عیسی بگشود
وان ذات مطهرش به مریم بنمود
این لطف نگر که از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 123
1. این لطف نگر که حق به موسی بنمود
در صورت نار نور معنی بنمود
انسان خوشی محققی از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 124
1. انسان خوشی محققی پیش آید
صد دل به دمی ز دلبران برباید
هستی یکیست آنکه از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 125
1. هستی یکیست آنکه هستی شاید
این هستی تو به هیچ کاری ناید
عینی به ظهور از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 126
1. عینی به ظهور عین ها بنماید
در هر عینی عین به ما بنماید
بلبل مست است از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 127
1. بلبل مست است و بوی گل می بوید
دل داده به ما و دلبرش می جوید
بلبل سخن از زبان از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 128
1. بلبل سخن از زبان گل می گوید
مستست و حدیث گل و مل می گوید
چون یوسف باد از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 129
1. چون یوسف باد در چمن می آید
بوئی ز زلیخا سوی من می آید
آن روز که کار از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 130
1. آن روز که کار وصل را ساز آید
وین مرغ ازین قفس به پرواز آید
بی او ما را ظهور از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 131
1. بی او ما را ظهور یارا نبود
بی آئینه تمثال هویدا نبود
بلبل و گل رونق از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 132
1. بلبل و گل رونق بستان نبود
بی جام شراب ذوق مستان نبود