فارغ از نام و نشان خواهیم رفت از نعمت‌الله ولی غزل 431
1. فارغ از نام و نشان خواهیم رفت
رند سرمست از جهان خواهیم رفت
به خرابات مغان بی سر و پا خواهم رفت از نعمت‌الله ولی غزل 432
1. به خرابات مغان بی سر و پا خواهم رفت
دردمندانه به امید دوا خواهم رفت
عقل مشوش دماغ از سر ما رفت رفت از نعمت‌الله ولی غزل 433
1. عقل مشوش دماغ از سر ما رفت رفت
عشق درآمد ز در عقل ز جا رفت رفت
تا که سودای خیالش در سُویدا جا گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 434
1. تا که سودای خیالش در سُویدا جا گرفت
چون سر زلفش وجودم مو به مو سودا گرفت
تا که سودای خیالش در سویدا جا گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 435
1. تا که سودای خیالش در سویدا جا گرفت
چون سر زلفش وجودم مو به مو سودا گرفت
نور چشم عالمی بر دیدهٔ ما جا گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 436
1. نور چشم عالمی بر دیدهٔ ما جا گرفت
این چنین نور خوشی در جای خود مأوا گرفت
عشق دلبر در دل ما جا گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 437
1. عشق دلبر در دل ما جا گرفت
خانه خالی دید از آن مأوا گرفت
آتش عشقش خوشی در ما گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 438
1. آتش عشقش خوشی در ما گرفت
بعد از آن در جملهٔ اشیا گرفت
چشم مستش گوشه ای از ما گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 439
1. چشم مستش گوشه ای از ما گرفت
گوئیا از ما عنایت وا گرفت
گر وصال یار خواهی ترک جان باید گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 440
1. گر وصال یار خواهی ترک جان باید گرفت
عشق اگر داری طریق عاشقان باید گرفت
سید ما بر درش مأوا گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 441
1. سید ما بر درش مأوا گرفت
گوشه ای در جنت المأوا گرفت
سلطان عشق ملک جهان را روان گرفت از نعمت‌الله ولی غزل 442
1. سلطان عشق ملک جهان را روان گرفت
جانم فدای او که تمام جهان گرفت