جان دگر ز بوسه دلدار یافتم از صائب تبریزی دیوان اشعار 457
1. جان دگر ز بوسه دلدار یافتم
عمر دوباره از دو لب یار یافتم
از جلوه ات ز هوش من زار می روم از صائب تبریزی دیوان اشعار 458
1. از جلوه ات ز هوش من زار می روم
چندان که می روی تو من از کار می روم
ما در جهان قرار اقامت نداده ایم از صائب تبریزی دیوان اشعار 459
1. ما در جهان قرار اقامت نداده ایم
چون سرو سالهاست به یک پا ستاده ایم
ز اهل کرم به هند کسی را ندیده ایم از صائب تبریزی دیوان اشعار 460
1. ز اهل کرم به هند کسی را ندیده ایم
از طوطیان کریم کریمی شنیده ایم!
پیوسته ما ز فکر دو عالم مشوشیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 461
1. پیوسته ما ز فکر دو عالم مشوشیم
ما از دو خانه همچو کمان در کشاکشیم
ما آبروی فقر به گوهر نمی دهیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 462
1. ما آبروی فقر به گوهر نمی دهیم
سد رمق به ملک سکندر نمی دهیم
طرفی ز نهال قد آن شوخ نبستم از صائب تبریزی دیوان اشعار 463
1. طرفی ز نهال قد آن شوخ نبستم
در سایه نخلی که نشاندم ننشستم
از دل نبرد زنگ الم باد بهارم از صائب تبریزی دیوان اشعار 464
1. از دل نبرد زنگ الم باد بهارم
چون گرد یتیمی است زمین گیر غبارم
ما از لب خامش ز سخن داد گرفتیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 465
1. ما از لب خامش ز سخن داد گرفتیم
با شیشه سربسته پریزاد گرفتیم
ما همچو شرر تلخی غربت نکشیدیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 466
1. ما همچو شرر تلخی غربت نکشیدیم
در نقطه آغاز به انجام رسیدیم
یک دم که به کف باده گلرنگ نداریم از صائب تبریزی دیوان اشعار 467
1. یک دم که به کف باده گلرنگ نداریم
بر چهره چو مینای تهی، رنگ نداریم
ز تن عضوی بود دلهای خودکام از صائب تبریزی دیوان اشعار 468
1. ز تن عضوی بود دلهای خودکام
که رنگ برگ دارد میوه خام