مشو از صحبت بی از صائب تبریزی دیوان اشعار 721
1. مشو از صحبت بی برگ و نوایان غافل
که شب قدر نهان در رمضان می‌باشد
...
ز انگشت اشارت، از صائب تبریزی دیوان اشعار 722
1. ز انگشت اشارت، در گریبان خارها دارم
بلایی آدمی را بدتر از شهرت نمی‌باشد
...
مرا صائب به فکر از صائب تبریزی دیوان اشعار 723
1. مرا صائب به فکر کار عشق انداخت بیکاری
عجب کاری برای مردم بیکار پیدا شد!
...
مسلمان می‌شمردم از صائب تبریزی دیوان اشعار 724
1. مسلمان می‌شمردم خویش را، چون شد دلم روشن
ز زیر خرقه‌ام چون شمع صد زنار پیدا شد
...
یک چشم خواب تلخ، از صائب تبریزی دیوان اشعار 725
1. یک چشم خواب تلخ، جهان در بساط داشت
آن‌هم نصیب دیده شور حباب شد
...
غفلت نگر که بر از صائب تبریزی دیوان اشعار 726
1. غفلت نگر که بر دل کافر نهاد خویش
هر خط باطلی که کشیدم صلیب شد
...
به امید بهشت از صائب تبریزی دیوان اشعار 727
1. به امید بهشت نسیه زاهد خون خورد، غافل
که خود باغ بهشت از یک دوساغر می‌تواند شد
...
شکست شیشهٔ دل از صائب تبریزی دیوان اشعار 728
1. شکست شیشهٔ دل را مگو صدایی نیست
که این صدا به قیامت بلند خواهد شد
...
رهرو صادق و سامان از صائب تبریزی دیوان اشعار 729
1. رهرو صادق و سامان اقامت، هیهات
صبح چون کرد نفس راست، روان خواهد شد
...
با زاهدان خشک از صائب تبریزی دیوان اشعار 730
1. با زاهدان خشک مگو حرف حق بلند
منصور را ببین که چه از دار می‌کشد
...
آن که دامن بر از صائب تبریزی دیوان اشعار 731
1. آن که دامن بر چراغ عمر من زد، این زمان
آستین بر گریه شمع مزارم می‌کشد
...
کی سر از تیغ شهادت از صائب تبریزی دیوان اشعار 732
1. کی سر از تیغ شهادت جان روشن می‌کشد؟
شمع در راه نسیم صبح گردن می‌کشد
...