تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 عنان گسسته‌تر از سیل در بیابانیم به هر طرف که قضا می‌کشد شتابانیم

1 معاشران سبکسیر از جهان رفتند بغیر آب روان هیچ کس به باغ نماند

1 ای نسیم پیرهن بر گرد از کنعان به مصر شعله شوق مرا حاجت به دامان تو نیست

1 ما چو سرواز راستی دامن به بار افشانده‌ایم آستین چون شاخ گل بر نوبهار افشانده‌ایم

1 زنده می‌سوزد برای مرده در هندوستان دل نمی‌سوزد در این کشور عزیزان را به هم

1 عزیزی هر که را در مصر هستی از سفر آید مراداغ دل گم گشته از نو تازه می‌گردد

1 شد سخن در روزگار ما چنان کاسد که خلق در شنیدن بر سخنور من احسان نهند!

1 یک دل آسوده نتوان یافت در زیر فلک در بساط آسیا یک دانهٔ نشکسته نیست

1 در عالم فانی که بقا پا به رکاب است گر زندگی خضر بود، نقش بر آب است

1 زیبا و زشت در نظر ما یکی شده است تا خویش را چو آینه هموار کرده‌ایم