گر فکر زاد آخرت ای دوربین از صائب تبریزی غزل 6931
1. گر فکر زاد آخرت ای دوربین کنی
در زیر خاک عشرت روی زمین کنی
بر خاک راه اگر گذری مشکبو از صائب تبریزی غزل 6932
1. بر خاک راه اگر گذری مشکبو کنی
در سنگ اگر نظر کنی آیینه رو کنی
در پیری ارتکاب می ناب از صائب تبریزی غزل 6933
1. در پیری ارتکاب می ناب می کنی
این صبح را تصور مهتاب می کنی
دایم ستیزه با دل‌افگار از صائب تبریزی غزل 6934
1. دایم ستیزه با دل‌افگار می‌کنی
با لشکر شکسته چه پیکار می‌کنی؟
زین گریه دروغ که ای پیر از صائب تبریزی غزل 6935
1. زین گریه دروغ که ای پیر می کنی
آبی به شیراز سر تزویر می کنی
هرگاه رخ ز باده عرقناک از صائب تبریزی غزل 6936
1. هرگاه رخ ز باده عرقناک می کنی
هر سینه ای که هست ز دل پاک می کنی
زیر سپهر خواب فراغت چه از صائب تبریزی غزل 6937
1. زیر سپهر خواب فراغت چه می کنی؟
در خانه شکسته اقامت چه می کنی؟
تسکین دل به زلف پریشان از صائب تبریزی غزل 6938
1. تسکین دل به زلف پریشان چه می‌کنی؟
این شعله را خموش به دامان چه می‌کنی؟
لنگر درین خراب برای چه از صائب تبریزی غزل 6939
1. لنگر درین خراب برای چه می کنی؟
در راه سیل خواب برای چه می کنی؟
پنهان رخ چو ماه برای چه از صائب تبریزی غزل 6940
1. پنهان رخ چو ماه برای چه می کنی؟
خون در دل نگاه برای چه می کنی؟
ای غافلی که در پی دینار از صائب تبریزی غزل 6941
1. ای غافلی که در پی دینار می روی
آخر ز سکه در دهن مار می روی
ای بی‌خبر ز خود به تماشا از صائب تبریزی غزل 6942
1. ای بی‌خبر ز خود به تماشا چه می‌روی؟
چون آفتاب سر زده هرجا چه می‌روی؟