در دور خط به حرف رسیدن از صائب تبریزی غزل 6622
1. در دور خط به حرف رسیدن چه فایده؟
در وقت عزل شکوه شنیدن چه فایده؟
کی بخت خفته وا کند از کار از صائب تبریزی غزل 6623
1. کی بخت خفته وا کند از کار ما گره؟
از رشته هیچ کس نگشاید به پا گره
بگشا ز بال همت عالی مکان از صائب تبریزی غزل 6624
1. بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه درین آشیان گره؟
در دل چو غنچه چند کنی رنگ از صائب تبریزی غزل 6625
1. در دل چو غنچه چند کنی رنگ و بو گره؟
واکن به ناخن از دل پرآرزو گره
ای راز نه فلک ز جبینت عیان از صائب تبریزی غزل 6626
1. ای راز نه فلک ز جبینت عیان همه
در دامن تو حاصل دریا و کان همه
هر چند هست مشرق دیدار از صائب تبریزی غزل 6627
1. هر چند هست مشرق دیدار آینه
باشد نظر به سینه من تار آینه
تا کرد خانه از رخ او روشن از صائب تبریزی غزل 6628
1. تا کرد خانه از رخ او روشن آینه
گیرد ز آفتاب به گل روزن آینه
ساقی قدحی از می اسرار از صائب تبریزی غزل 6629
1. ساقی قدحی از می اسرار مرا ده
یک قطره ازان قلزم زخار مرا ده
تا سرو ترا راه به گلزار از صائب تبریزی غزل 6630
1. تا سرو ترا راه به گلزار فتاده
گل گشته به تعظیم تو از شاخ پیاده
از توبه شود سرکشی نفس از صائب تبریزی غزل 6631
1. از توبه شود سرکشی نفس زیاده
گیرندگی سگ شود افزون ز قلاده
زلفی که بر آن طرف بناگوش از صائب تبریزی غزل 6632
1. زلفی که بر آن طرف بناگوش فتاده
شامی است که با صبح هم آغوش فتاده
از حسن تو یک رقعه به گلزار از صائب تبریزی غزل 6633
1. از حسن تو یک رقعه به گلزار رسیده
از زلف تو یک نافه به تاتار رسیده