ز کعبه سنگ به دل می زند خلیل از تو از صائب تبریزی غزل 6515
1. ز کعبه سنگ به دل می زند خلیل از تو
الف به سینه کشد بال جبرئیل از تو
رسید خانه زین عاقبت به کام از تو از صائب تبریزی غزل 6516
1. رسید خانه زین عاقبت به کام از تو
هلال یکشبه اش شد مه تمام از تو
زمین نشسته به خاک سیاه از غم تو از صائب تبریزی غزل 6517
1. زمین نشسته به خاک سیاه از غم تو
کبودپوش بو آسمان ز ماتم تو
ز گل فزود مرا خارخار خنده تو از صائب تبریزی غزل 6518
1. ز گل فزود مرا خارخار خنده تو
که نیست خنده گل در شمار خنده تو
چه دل گشایدم از باغ و بوستان بی تو؟ از صائب تبریزی غزل 6519
1. چه دل گشایدم از باغ و بوستان بی تو؟
که شد ز تنگدلی غنچه گلستان بی تو
شکفتگی نشود سبز در چمن بی تو از صائب تبریزی غزل 6520
1. شکفتگی نشود سبز در چمن بی تو
به اشک شمع زند غوطه انجمن بی تو
زبان چو پسته شود سبز در دهن بی تو از صائب تبریزی غزل 6521
1. زبان چو پسته شود سبز در دهن بی تو
گره چو نقطه شود رشته سخن بی تو
ز من شکیب به قدر دل فگار بجو از صائب تبریزی غزل 6522
1. ز من شکیب به قدر دل فگار بجو
به من دلی بنما بعد ازان قرار بجو
چو از تو دیده و دل کامیاب شد هر دو از صائب تبریزی غزل 6523
1. چو از تو دیده و دل کامیاب شد هر دو
مرا ازین چه که عالم خراب شد هر دو؟
مشو چو موج شلاین به هر کنار و برو از صائب تبریزی غزل 6524
1. مشو چو موج شلاین به هر کنار و برو
کمند طول امل را فراهم آر و برو
ز شرم قد بلند تو آب گردد سرو از صائب تبریزی غزل 6525
1. ز شرم قد بلند تو آب گردد سرو
به زیر خاک نهان از حجاب گردد سرو
ز جلوه های صنوبرقدان ز راه مرو از صائب تبریزی غزل 6526
1. ز جلوه های صنوبرقدان ز راه مرو
نگاهداری دل کن، پی نگاه مرو