چه قدر سرخوشی از باده انگور کنیم از صائب تبریزی غزل 5683
1. چه قدر سرخوشی از باده انگور کنیم
به که پیمانه خود از سر منصور کنیم
پیش دل شرح زر و گوهر دنیا چه کنیم از صائب تبریزی غزل 5684
1. پیش دل شرح زر و گوهر دنیا چه کنیم
عرض خر مهره دجال به عیسی چه کنیم
عشق کو تا (به) نم اشک نظر تازه کنیم از صائب تبریزی غزل 5685
1. عشق کو تا (به) نم اشک نظر تازه کنیم
نمک شور قیامت به جگر تازه کنیم
نوبهارست بیا روی به میخانه کنیم از صائب تبریزی غزل 5686
1. نوبهارست بیا روی به میخانه کنیم
مغز را از می گلرنگ پریخانه کنیم
روزگاری است ز دل نقش خودی می‌شویم از صائب تبریزی غزل 5687
1. روزگاری است ز دل نقش خودی می‌شویم
راه چون سایه به پای دگران می‌پویم
ما نه زان بیخبرانیم که هشیار شویم از صائب تبریزی غزل 5688
1. ما نه زان بیخبرانیم که هشیار شویم
یا به بانگ جرس قافله بیدار شویم
مختلف چند ازین پرده نیرنگ شویم از صائب تبریزی غزل 5689
1. مختلف چند ازین پرده نیرنگ شویم
پرده بردار که تا جمله یک آهنگ شویم
آنقدر عقل نداریم که فرزانه شویم از صائب تبریزی غزل 5690
1. آنقدر عقل نداریم که فرزانه شویم
آنقدر شور نداریم که دیوانه شویم
چه خیال است که دیوانه و شیدا نشویم؟ از صائب تبریزی غزل 5691
1. چه خیال است که دیوانه و شیدا نشویم؟
بوی مشکیم، محال است که رسوا نشویم
گذشت عمر سبکرو به خورد و خواب تمام از صائب تبریزی غزل 5692
1. گذشت عمر سبکرو به خورد و خواب تمام
به شوره زار مرا صرف گشت آب تمام
به حرف پوچ مرا عمر شد تباه تمام از صائب تبریزی غزل 5693
1. به حرف پوچ مرا عمر شد تباه تمام
فغان که خرمن من گشت خرج آه تمام
به حرف و صوت ز بوس و کنار ساخته ام از صائب تبریزی غزل 5694
1. به حرف و صوت ز بوس و کنار ساخته ام
به بوی گل چو نسیم از بهار ساخته ام