زهی به جوش زرشکت شراب خنده گل از صائب تبریزی غزل 5255
1. زهی به جوش زرشکت شراب خنده گل
به خون نشسته لعل تو آب خنده گل
مشو چو بیخبران غافل از نظاره گل از صائب تبریزی غزل 5256
1. مشو چو بیخبران غافل از نظاره گل
که یک دو صبح بود شوخی ستاره گل
جدا ز دولت وصلش به گریه ام مشغول از صائب تبریزی غزل 5257
1. جدا ز دولت وصلش به گریه ام مشغول
به سبحه است سر و کار عامل معزول
رخسار همچو ماه تو از عنبرین هلال از صائب تبریزی غزل 5258
1. رخسار همچو ماه تو از عنبرین هلال
درگوش آفتاب کشد حلقه زوال
دارم ز دست رفته عنانی ز دود دل از صائب تبریزی غزل 5259
1. دارم ز دست رفته عنانی ز دود دل
چون زلف تاب داده سنانی ز دود دل
از سوختن زیاده شود برگ و بار دل از صائب تبریزی غزل 5260
1. از سوختن زیاده شود برگ و بار دل
چون داغ لاله است درآتش بهار دل
چرخ است حلقه در دولتسرای دل از صائب تبریزی غزل 5261
1. چرخ است حلقه در دولتسرای دل
عرش است پرده حرم کبریای دل
تا چند گرد کعبه بگردم به بوی دل از صائب تبریزی غزل 5262
1. تا چند گرد کعبه بگردم به بوی دل
تا کی به سینه زنم ز آرزوی دل
آن کس که درد رابه دوا می کند بدل از صائب تبریزی غزل 5263
1. آن کس که درد رابه دوا می کند بدل
راه صواب رابه خطا می کند بدل
روزی که سوخت برق تجلی نقاب گل از صائب تبریزی غزل 5264
1. روزی که سوخت برق تجلی نقاب گل
بلبل چگونه اب نشد از حجاب گل
تا بدر شد ز دیده نهان شد هلال گل از صائب تبریزی غزل 5265
1. تا بدر شد ز دیده نهان شد هلال گل
طی شد به یک دو هفته کمال و زوال گل
حیرت نگر که در بغل غنچه بوی گل از صائب تبریزی غزل 5266
1. حیرت نگر که در بغل غنچه بوی گل
زنجیر پاره می کند از آرزوی گل