دست شستن ز بقا آب حیات است از صائب تبریزی غزل 488
1. دست شستن ز بقا آب حیات است ترا
خط کشیدن به جهان خط نجات است ترا
چه غم از کشتن عشاق فگارست از صائب تبریزی غزل 489
1. چه غم از کشتن عشاق فگارست ترا؟
که می بی غمی از خون شکارست ترا
خون ما گر سبب چهره آل است از صائب تبریزی غزل 490
1. خون ما گر سبب چهره آل است ترا
در قدح ریز که چون شیر حلال است ترا
ای که از عالم معنی خبری از صائب تبریزی غزل 491
1. ای که از عالم معنی خبری نیست ترا
بهتر از مهر خموشی سپری نیست ترا
حسن اگر جلوه دهد بر سر بازار از صائب تبریزی غزل 492
1. حسن اگر جلوه دهد بر سر بازار ترا
مصر زندان شود از جوش خریدار ترا
کیست گردن ننهد دام جهانگیر از صائب تبریزی غزل 493
1. کیست گردن ننهد دام جهانگیر ترا؟
چرخ یک حلقه بود زلف چو زنجیر ترا
طالعی کو، که کشم مست در از صائب تبریزی غزل 494
1. طالعی کو، که کشم مست در آغوش ترا؟
بوسه تاراج کنم زان لب می نوش ترا
نه به چشم و دل تنها نگرانیم از صائب تبریزی غزل 495
1. نه به چشم و دل تنها نگرانیم ترا
همچو دام از همه اعضا نگرانیم ترا
باغبان در نگشوده است گلستان از صائب تبریزی غزل 496
1. باغبان در نگشوده است گلستان ترا
بو نکرده است صبا سیب زنخدان ترا
گر نبینیم به خلوت رخ چون از صائب تبریزی غزل 497
1. گر نبینیم به خلوت رخ چون ماه ترا
کسی از ما نگرفته است سر راه ترا
نمک خال بود داغ تمنای ترا از صائب تبریزی غزل 498
1. نمک خال بود داغ تمنای ترا
شور لیلی است سیه خانه سودای ترا
گل ازان زود به بازار رساند از صائب تبریزی غزل 499
1. گل ازان زود به بازار رساند خود را
که به آن گوشه دستار رساند خود را