ناقص از کامل برد لذت ز دنیا بیشتر از صائب تبریزی غزل 4601
1. ناقص از کامل برد لذت ز دنیا بیشتر
دیده احول کند عیش دو بالا بیشتر
1. ناقص از کامل برد لذت ز دنیا بیشتر
دیده احول کند عیش دو بالا بیشتر
1. نیست بیصورت جدال زاهدان با صوفیان
می کند آیینه رسوا زنگیان را بیشتر
1. دل ز خط بر عارض جانانه لرزد بیشتر
بر چراغ صبحدم پروانه لرزد بیشتر
1. خار و خس را چرخ گل برسرفشاند بیشتر
خاردرراه عزیزان می دماند بیشتر
1. تلخکام ایمن ز چشم شور ماند بیشتر
باده انگور از انگور ماند بیشتر
1. یارنو خط زنگ از دل می زداید بیشتر
برگ عیش از نوبهاران می فزاید بیشتر
1. می کشداز بی هنر کلفت هنرور بیشتر
می خورد دل درتمامی ماه انور بیشتر
1. شورش دیوانه گردد از بیابان بیشتر
می شود وحشت فزون چون گشت میدان بیشتر
1. می کشد عزت طلب خواری زدوران بیشتر
هست یوسف راخطراز چاه وزندان بیشتر
1. دل بود مایل به خط عنبرافشان بیشتر
هست در ابر سیاه امید باران بیشتر
1. جانب اغیار داردآن جفا جو بیشتر
باگرانجانان بود میل ترازو بیشتر
1. می شود مغلوب، خصم از بردباری بیشتر
تیغ لنگر دار دارد زخم کاری بیشتر