تیغ تو می وساقی وپیمانه من شد از صائب تبریزی غزل 4387
1. تیغ تو می وساقی وپیمانه من شد
هر زخم نمایان در میخانه من شد
یوسف شود آن کس که خریدار تو باشد از صائب تبریزی غزل 4388
1. یوسف شود آن کس که خریدار تو باشد
عیسی شود ان خسته که بیمارتو باشد
در راه توهر کس دل ودین باخته باشد از صائب تبریزی غزل 4389
1. در راه توهر کس دل ودین باخته باشد
از زنگ خودی آینه پرداخته باشد
عاشق غم اسباب چرا داشته باشد از صائب تبریزی غزل 4390
1. عاشق غم اسباب چرا داشته باشد
دارد همه چیز آن که تراداشته باشد
چشم تو ز دلها چه خبر داشته باشد از صائب تبریزی غزل 4391
1. چشم تو ز دلها چه خبر داشته باشد
آن بیخبر از ما چه خبر داشته باشد
این اشک جگرگون چه اثرداشته باشد از صائب تبریزی غزل 4392
1. این اشک جگرگون چه اثرداشته باشد
پیداست که طفلی چه جگرداشته باشد
اندیشه چرا عشق ز کس داشته باشد از صائب تبریزی غزل 4393
1. اندیشه چرا عشق ز کس داشته باشد
پروانه چه پروای عسس داشته باشد
زان سفله حذرکن که توانگرشده باشد از صائب تبریزی غزل 4394
1. زان سفله حذرکن که توانگرشده باشد
زان موم بیندیش که عنبر شده باشد
شرمی که بود ساخته مطلوب نباشد از صائب تبریزی غزل 4395
1. شرمی که بود ساخته مطلوب نباشد
شهباز نظر دوخته محجوب نباشد
با کعبه پرستار ترا کار نباشد از صائب تبریزی غزل 4396
1. با کعبه پرستار ترا کار نباشد
آیینه ما روی به دیوار نباشد
تا چنددلت برمن مهجور نبخشد از صائب تبریزی غزل 4397
1. تا چنددلت برمن مهجور نبخشد
تا کی نگهت برنگه دور نبخشد
زخمی که ز تیغ تو مرا بر سپر آمد از صائب تبریزی غزل 4398
1. زخمی که ز تیغ تو مرا بر سپر آمد
بیش از همه زخمی به جگر کارگر آمد