دل ساده در قلمرو صورت نمی‌شود از صائب تبریزی غزل 4292
1. دل ساده در قلمرو صورت نمی‌شود
تا نقش هست آینه خلوت نمی‌شود
پایندگی به زور میسر نمی‌شود از صائب تبریزی غزل 4293
1. پایندگی به زور میسر نمی‌شود
آب خضر نصیب سکندر نمی‌شود
بی‌صحبت تو عیش میسر نمی‌شود از صائب تبریزی غزل 4294
1. بی‌صحبت تو عیش میسر نمی‌شود
رغبت به بوسه لب ساغر نمی‌شود
هر رهروی دچار به منزل نمی‌شود از صائب تبریزی غزل 4295
1. هر رهروی دچار به منزل نمی‌شود
این راه قطع بی‌کشش دل نمی‌شود
آزاده رو مقید عالم نمی شود از صائب تبریزی غزل 4296
1. آزاده رو مقید عالم نمی شود
عیسی شکار رشته مریم نمی شود
در کوی عشق درد وبلا کم نمی شود از صائب تبریزی غزل 4297
1. در کوی عشق درد وبلا کم نمی شود
از باغ خلد برگ ونوا کم نمی شود
از خط گرفته آن مه تابان نمی شود از صائب تبریزی غزل 4298
1. از خط گرفته آن مه تابان نمی شود
این مور بار دست سلیمان نمی شود
مژگان ز موج اشک گریزان نمی شود از صائب تبریزی غزل 4299
1. مژگان ز موج اشک گریزان نمی شود
جوهر ز آب تیغ پریشان نمی شود
سیر از رخ تو دیده به دیدن نمی شود از صائب تبریزی غزل 4300
1. سیر از رخ تو دیده به دیدن نمی شود
گل زین چمن تمام به چیدن نمی شود
یک بار رو به اهل وفا می توان نمود از صائب تبریزی غزل 4301
1. یک بار رو به اهل وفا می توان نمود
تعمیر کعبه دل ما می توان نمود
هر بلبلی که بوی گل از خار نشنود از صائب تبریزی غزل 4302
1. هر بلبلی که بوی گل از خار نشنود
در بر گریز نکهت گلزار نشنود
برقم ز خرمن از دل بیتاب می جهد از صائب تبریزی غزل 4303
1. برقم ز خرمن از دل بیتاب می جهد
نبضم ز تاب دردچو سیماب می جهد