از ریاضت دل اگر آینه پرداز شود از صائب تبریزی غزل 3590
1. از ریاضت دل اگر آینه پرداز شود
چون صدف مخزن چندین گهر راز شود
خط ازان صفحه رخسار سخنساز شود از صائب تبریزی غزل 3591
1. خط ازان صفحه رخسار سخنساز شود
طوطی از پرتو این آینه غماز شود
گل بی خار درین غمکده کم سبز شود از صائب تبریزی غزل 3592
1. گل بی خار درین غمکده کم سبز شود
دست در گردن هم شادی و غم سبز شود
گوهری نیست سخنهاش که از گوش شود از صائب تبریزی غزل 3593
1. گوهری نیست سخنهاش که از گوش شود
نمکی نیست لب او که فراموش شود
از نظر دورکی آن خط بناگوش شود؟ از صائب تبریزی غزل 3594
1. از نظر دورکی آن خط بناگوش شود؟
طفل را چون شب آدینه فراموش شود؟
باده در شیشه و پیمانه من سنگ شود از صائب تبریزی غزل 3595
1. باده در شیشه و پیمانه من سنگ شود
سبزی بخت بر آیینه من زنگ شود
حرص را تشنگی افزون به زر و مال شود از صائب تبریزی غزل 3596
1. حرص را تشنگی افزون به زر و مال شود
چشم آیینه کجا سیر ز تمثال شود؟
باده کو تا به من آن تلخ زبان رام شود؟ از صائب تبریزی غزل 3597
1. باده کو تا به من آن تلخ زبان رام شود؟
تلخی می نمک تلخی بادام شود
اگر از همسفران پیشتر افتم چه شود؟ از صائب تبریزی غزل 3598
1. اگر از همسفران پیشتر افتم چه شود؟
پیش ازین قافله همچون خبر افتم چه شود؟
گر ز رخسار شوی باغ و بهارم چه شود؟ از صائب تبریزی غزل 3599
1. گر ز رخسار شوی باغ و بهارم چه شود؟
سبز اگر از تو شود بوته خارم چه شود؟
در سر زلف تو مجنون دل فرزانه شود از صائب تبریزی غزل 3600
1. در سر زلف تو مجنون دل فرزانه شود
هرکه پیوست به این سلسله دیوانه شود
راه مقصود طی از آبله پا نشود از صائب تبریزی غزل 3601
1. راه مقصود طی از آبله پا نشود
گره از رشته به دندان گهر وا نشود