قطره بیجگری کز نظر ما افتد از صائب تبریزی غزل 3246
1. قطره بیجگری کز نظر ما افتد
شور حشری شود و در دل دریا افتد
نوبت عقده گشایی چو به ما می افتد از صائب تبریزی غزل 3247
1. نوبت عقده گشایی چو به ما می افتد
گره ناز بر آن بند قبا می افتد
دل ارباب تنعم ز نوا می افتد از صائب تبریزی غزل 3248
1. دل ارباب تنعم ز نوا می افتد
جام لبریز چو گردد ز صدا می افتد
هرکجا پرتو جانانه ما می افتد از صائب تبریزی غزل 3249
1. هرکجا پرتو جانانه ما می افتد
برق در خرمن پروانه ما می افتد
کور باد آن که ز روی تو نظر می پیچد از صائب تبریزی غزل 3250
1. کور باد آن که ز روی تو نظر می پیچد
سر مبادش که ز شمشیر تو سر می پیچد
یوسفی نیست دل خوش که هویدا گردد از صائب تبریزی غزل 3251
1. یوسفی نیست دل خوش که هویدا گردد
عافیت گمشده ای نیست که پیدا گردد
زهر، تریاق به اکسیر مدارا گردد از صائب تبریزی غزل 3252
1. زهر، تریاق به اکسیر مدارا گردد
خشم را هر که فرو خورد توانا گردد
نفس از توبه صادق دم عیسی گردد از صائب تبریزی غزل 3253
1. نفس از توبه صادق دم عیسی گردد
دست از بیعت تقوی ید بیضا گردد
جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد از صائب تبریزی غزل 3254
1. جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد
از شفق رنگ می لعل دو بالا گردد
پنبه گوشم اگر پنبه مینا گردد از صائب تبریزی غزل 3255
1. پنبه گوشم اگر پنبه مینا گردد
مستی باده گلرنگ دو بالا گردد
آب خوب است لب خشکی ازو تر گردد از صائب تبریزی غزل 3256
1. آب خوب است لب خشکی ازو تر گردد
گره دل شود آن قطره که گوهر گردد