حجاب آسمان کی مانع ما از صائب تبریزی غزل 3067
1. حجاب آسمان کی مانع ما می تواند شد؟
فلک مار ا کجا انگشتر پا می تواند شد؟
که ساکن در دل ویرانه ما از صائب تبریزی غزل 3068
1. که ساکن در دل ویرانه ما می تواند شد؟
که غیر از بیکسی همخانه ما می تواند شد؟
ز اکسیر قناعت خاک شکر از صائب تبریزی غزل 3069
1. ز اکسیر قناعت خاک شکر می تواند شد
زفیض سیر چشمی سنگ گوهر می تواند شد
که با قد دو تا از مرگ غافل از صائب تبریزی غزل 3070
1. که با قد دو تا از مرگ غافل می تواند شد؟
که ایمن زیر این دیوار مایل می تواند شد؟
چنین گر آتشین از باده از صائب تبریزی غزل 3071
1. چنین گر آتشین از باده آن رخسار خواهد شد
زجوش مغز، سربسیار بی دستار خواهد شد
به این عنوان اگر روی تو از صائب تبریزی غزل 3072
1. به این عنوان اگر روی تو آتشناک خواهد شد
زخاشاک هوس صحرای امکان پاک خواهد شد
گل از نشو و نماگر این چنین از صائب تبریزی غزل 3073
1. گل از نشو و نماگر این چنین برجسته خواهد شد
رگ ابر بهاران رشته گلدسته خواهد شد
نصیب از نعمت بسیار دیگرگون از صائب تبریزی غزل 3074
1. نصیب از نعمت بسیار دیگرگون نخواهد شد
زدریا قطره ای آب گهر افزون نخواهد شد
زنور عارضش هر ذره ای خورشید از صائب تبریزی غزل 3075
1. زنور عارضش هر ذره ای خورشید منظر شد
زشکر خنده اش هر چشم موری تنگ شکر شد
به دل باشد گران چشمی که از صائب تبریزی غزل 3076
1. به دل باشد گران چشمی که بی اشک دمادم شد
غبار خاطر باغ است هر ابری که بی نم شد
نگار نوخطی رام نگاه صید از صائب تبریزی غزل 3077
1. نگار نوخطی رام نگاه صید بندم شد
عجب آهوی مشکینی گرفتار کمندم شد
رگ جانها به هم پیوسته از صائب تبریزی غزل 3078
1. رگ جانها به هم پیوسته شد زلف پریشان شد
لطافتهای عالم گرد شد سیب زنخدان شد