حجاب آسمان کی مانع ما می تواند شد؟ از صائب تبریزی غزل 3067
1. حجاب آسمان کی مانع ما می تواند شد؟
فلک مار ا کجا انگشتر پا می تواند شد؟
که ساکن در دل ویرانه ما می تواند شد؟ از صائب تبریزی غزل 3068
1. که ساکن در دل ویرانه ما می تواند شد؟
که غیر از بیکسی همخانه ما می تواند شد؟
ز اکسیر قناعت خاک شکر می تواند شد از صائب تبریزی غزل 3069
1. ز اکسیر قناعت خاک شکر می تواند شد
زفیض سیر چشمی سنگ گوهر می تواند شد
که با قد دو تا از مرگ غافل می تواند شد؟ از صائب تبریزی غزل 3070
1. که با قد دو تا از مرگ غافل می تواند شد؟
که ایمن زیر این دیوار مایل می تواند شد؟
چنین گر آتشین از باده آن رخسار خواهد شد از صائب تبریزی غزل 3071
1. چنین گر آتشین از باده آن رخسار خواهد شد
زجوش مغز، سربسیار بی دستار خواهد شد
به این عنوان اگر روی تو آتشناک خواهد شد از صائب تبریزی غزل 3072
1. به این عنوان اگر روی تو آتشناک خواهد شد
زخاشاک هوس صحرای امکان پاک خواهد شد
گل از نشو و نماگر این چنین برجسته خواهد شد از صائب تبریزی غزل 3073
1. گل از نشو و نماگر این چنین برجسته خواهد شد
رگ ابر بهاران رشته گلدسته خواهد شد
نصیب از نعمت بسیار دیگرگون نخواهد شد از صائب تبریزی غزل 3074
1. نصیب از نعمت بسیار دیگرگون نخواهد شد
زدریا قطره ای آب گهر افزون نخواهد شد
زنور عارضش هر ذره ای خورشید منظر شد از صائب تبریزی غزل 3075
1. زنور عارضش هر ذره ای خورشید منظر شد
زشکر خنده اش هر چشم موری تنگ شکر شد
به دل باشد گران چشمی که بی اشک دمادم شد از صائب تبریزی غزل 3076
1. به دل باشد گران چشمی که بی اشک دمادم شد
غبار خاطر باغ است هر ابری که بی نم شد
نگار نوخطی رام نگاه صید بندم شد از صائب تبریزی غزل 3077
1. نگار نوخطی رام نگاه صید بندم شد
عجب آهوی مشکینی گرفتار کمندم شد
رگ جانها به هم پیوسته شد زلف پریشان شد از صائب تبریزی غزل 3078
1. رگ جانها به هم پیوسته شد زلف پریشان شد
لطافتهای عالم گرد شد سیب زنخدان شد