می به روی لاله رنگ یار از صائب تبریزی غزل 2758
1. می به روی لاله رنگ یار می باید کشید
باده گلرنگ در گلزار می باید کشید
مشق هجران در کنار بحر از صائب تبریزی غزل 2759
1. مشق هجران در کنار بحر می باید کشید
آه در بحر از خمار بحر می باید کشید
می به رغم عالم پرشور می از صائب تبریزی غزل 2760
1. می به رغم عالم پرشور می باید کشید
غم چو زور آرد می پرزور می باید کشید
جوش گل شد باده سرجوش می از صائب تبریزی غزل 2761
1. جوش گل شد باده سرجوش می باید کشید
حلقه از ساغر به گوش هوش می باید کشید
جوش گل شد، باده گلرنگ از صائب تبریزی غزل 2762
1. جوش گل شد، باده گلرنگ می باید کشید
انتقام از چرخ پر نیرنگ می باید کشید
سرکشی از زلف آن خودکام از صائب تبریزی غزل 2763
1. سرکشی از زلف آن خودکام می باید کشید
وحشت چشم غزال از دام می باید کشید
چون صراحی رخت در میخانه از صائب تبریزی غزل 2764
1. چون صراحی رخت در میخانه می باید کشید
این که گردن می کشی پیمانه می باید کشید
درد را چون صاف در میخانه از صائب تبریزی غزل 2765
1. درد را چون صاف در میخانه می باید کشید
هر چه ساقی می دهد مردانه می باید کشید
تا خط مشکین لب لعل ترا از صائب تبریزی غزل 2766
1. تا خط مشکین لب لعل ترا در بر کشید
موج بیتابی الف بر سینه کوثر کشید
دل چه تلخیهای رنگارنگ از صائب تبریزی غزل 2767
1. دل چه تلخیهای رنگارنگ ازان دلبر کشید
قطره خونی چه دریاهای خون بر سر کشید
هر که جام می به روی دلستان از صائب تبریزی غزل 2768
1. هر که جام می به روی دلستان بر سر کشید
آب کوثر در بهشت جاودان بر سر کشید
از سرم چون شمع آخر سوز از صائب تبریزی غزل 2769
1. از سرم چون شمع آخر سوز پنهان سر کشید
ز آنچه دامن می کشیدم از گریبان سر کشید