بر سبکروحان چو عیسی سوزنی لنگر شود از صائب تبریزی غزل 2663
1. بر سبکروحان چو عیسی سوزنی لنگر شود
برگ کاهی چشم را مقراض بال و پر شود
هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود از صائب تبریزی غزل 2664
1. هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود
هر که را سوزد درین دریا نفس، عنبر شود
چون صنوبر بادپیما گر سراپا دل شود از صائب تبریزی غزل 2665
1. چون صنوبر بادپیما گر سراپا دل شود
میوه مقصود هیهات است ازو حاصل شود
هر که در راه طلب صادق بود واصل شود از صائب تبریزی غزل 2666
1. هر که در راه طلب صادق بود واصل شود
راههای راست آخر محو در منزل شود
هر سبک مغزی که غافل شد ز دل باطل شود از صائب تبریزی غزل 2667
1. هر سبک مغزی که غافل شد ز دل باطل شود
کاه چون بی دانه گردد خرج آب و گل شود
جزرخش کز وی زمین و آسمان پر گل شود از صائب تبریزی غزل 2668
1. جزرخش کز وی زمین و آسمان پر گل شود
کس ندارد یاد کز یک گل جهان پر گل شود
ساغر می دور از آن لبها اگر یک دم شود از صائب تبریزی غزل 2669
1. ساغر می دور از آن لبها اگر یک دم شود
خط به گرد ساغر می حلقه ماتم شود
کی به وصل از سینه عاشق تمنا کم شود؟ از صائب تبریزی غزل 2670
1. کی به وصل از سینه عاشق تمنا کم شود؟
نیست ممکن تشنگی از آب دریا کم شود
نیست ممکن هر که تنها شد حضورش کم شود از صائب تبریزی غزل 2671
1. نیست ممکن هر که تنها شد حضورش کم شود
گوشه عزلت بهشتی نیست حورش کم شود
حاش لله از ملامت شوق جانان کم شود از صائب تبریزی غزل 2672
1. حاش لله از ملامت شوق جانان کم شود
خارخار کعبه از خار مغیلان کم شود
گفتگو از عقد دندان گوهر غلطان شود از صائب تبریزی غزل 2673
1. گفتگو از عقد دندان گوهر غلطان شود
پوچ گو گردد کهنسالی که بی دندان شود
حسن چو بی پرده شد دلها به خون غلطان شود از صائب تبریزی غزل 2674
1. حسن چو بی پرده شد دلها به خون غلطان شود
خاک اطلس پوش گردد تیغ چون عریان شود