هر کجا حرف شراب ارغوانی از صائب تبریزی غزل 2651
1. هر کجا حرف شراب ارغوانی می رود
از دهان خضر آب زندگانی می رود
شورش عشقم ز تدبیر نصیحتگر از صائب تبریزی غزل 2652
1. شورش عشقم ز تدبیر نصیحتگر فزود
کعبه بر زنجیر مجنون حلقه دیگر فزود
دستگاه شور من از دامن از صائب تبریزی غزل 2653
1. دستگاه شور من از دامن هامون فزود
چشم آهو پرده‌ها بر وحشت مجنون فزود
چون اثر نگذاشت ازمن غم از صائب تبریزی غزل 2654
1. چون اثر نگذاشت ازمن غم ز غمخواری چه سود؟
چون نماند از دل بجا چیزی ز دلداری چه سود؟
در سخن گفتن خطای جاهلان از صائب تبریزی غزل 2655
1. در سخن گفتن خطای جاهلان پیدا شود
تیر کج چون از کمان بیرون رود رسوا شود
در دل هرکس که ذوق جستجو از صائب تبریزی غزل 2656
1. در دل هرکس که ذوق جستجو پیدا شود
قطره اش در عین گوهر واصل دریا شود
هر که پیوندد به اهل دل، از صائب تبریزی غزل 2657
1. هر که پیوندد به اهل دل، به جان بینا شود
هر چه رزق طوطی از شکر شود گویا شود
دل ز قید جسم چون آزاد گردد از صائب تبریزی غزل 2658
1. دل ز قید جسم چون آزاد گردد وا شود
چون حباب از خود کند قالب تهی دریا شود
سرکشی ازطاق ابروی بتان از صائب تبریزی غزل 2659
1. سرکشی ازطاق ابروی بتان پیدا شود
قوت بازوی هرکس از کمان پیدا شود
عشق راهی نیست کان را منزلی از صائب تبریزی غزل 2660
1. عشق راهی نیست کان را منزلی پیدا شود
این نه دریایی است کاو را ساحلی پیدا شود
کی دل غمگین به زور آه و از صائب تبریزی غزل 2661
1. کی دل غمگین به زور آه و افغان وا شود؟
از گشاد تیر هیهات است پیکان وا شود
در جهان بی نیاز خاک سیم از صائب تبریزی غزل 2662
1. در جهان بی نیاز خاک سیم و زر شود
آبرو را چون کنی گردآوری گوهر شود