به چشمم بی تو گلشن خارزارست از صائب تبریزی غزل 2235
1. به چشمم بی تو گلشن خارزارست
لب پیمانه تیغ آبدارست
1. به چشمم بی تو گلشن خارزارست
لب پیمانه تیغ آبدارست
1. شراب نامرادی بی خمارست
به قدر تلخی این می خوشگوارست
1. فلک نیلوفر دریای عشق است
زمین درد ته مینای عشق است
1. خوشم با ناله خود، دم همین است
چراغ حلقه ماتم همین است
1. ز نغمه تا خدا یک کوچه راه است
بر این حرف بلندم نی گواه است
1. به چشم من فلک یک چشمخانه است
که انسان مردمک، نور آن یگانه است
1. نه هر تن لایق تشریف شاهی است
شهادت آل تمغای الهی است
1. در خودآرایی خطرها مضمرست
حلقه فتراک طاوس از پرست
1. همت ما را مکانی دیگرست
آسمان را آسمانی دیگرست
1. وقت ما از ساغر و مینا خوش است
وقت ساقی خوش که وقت ما خوش است
1. از نظر هرگز خیالش دور نیست
یک نفس دریای ما بی شور نیست
1. تا نافه زلف مجلس آراست
آهوی حواس، دشت پیماست