رخسار تو روز سیه ریش ندیده است از صائب تبریزی غزل 2164
1. رخسار تو روز سیه ریش ندیده است
زلف سیهت مفلسی دل نکشیده است
از عشق دلی نیست که زخمی نچشیده است از صائب تبریزی غزل 2165
1. از عشق دلی نیست که زخمی نچشیده است
این سیل سبکسیر به هر کوچه دویده است
با طره او مشک ختا دود کبابی است از صائب تبریزی غزل 2166
1. با طره او مشک ختا دود کبابی است
با چهره او صورت چین موج سرابی است
هر شام ز ماه رمضان صبح امیدی است از صائب تبریزی غزل 2167
1. هر شام ز ماه رمضان صبح امیدی است
هر روز ازین ماه مبارک شب عیدی است
تن بر دل خوش مشرب ما خانه تنگی است از صائب تبریزی غزل 2168
1. تن بر دل خوش مشرب ما خانه تنگی است
بر گوهر شهوار، صدف کام نهنگی است
صبح از لب لعل تو پیام نمکینی است از صائب تبریزی غزل 2169
1. صبح از لب لعل تو پیام نمکینی است
شام از شکن زلف گرهگیر تو چینی است
آن نرگس بیمار، عجب هوش ربایی است از صائب تبریزی غزل 2170
1. آن نرگس بیمار، عجب هوش ربایی است
این ظالم مظلوم نما طرفه بلایی است
هر نخل مصیبت علم راهنمایی است از صائب تبریزی غزل 2171
1. هر نخل مصیبت علم راهنمایی است
هر نوحه ازین قافله آواز درایی است
بی روی تو چشم از همه خوبان نتوان بست از صائب تبریزی غزل 2172
1. بی روی تو چشم از همه خوبان نتوان بست
یوسف چو نباشد در کنعان نتوان بست
در عالم بالاست تماشایی اگر هست از صائب تبریزی غزل 2173
1. در عالم بالاست تماشایی اگر هست
بیرون ز مکان است و زمان جایی اگر هست
در هر جگری شوری ازین گرم نفس هست از صائب تبریزی غزل 2174
1. در هر جگری شوری ازین گرم نفس هست
چون صبح، مرا حق نفس بر همه کس هست
بی دادرس آن کس که فغان چون جرسش هست از صائب تبریزی غزل 2175
1. بی دادرس آن کس که فغان چون جرسش هست
خاموش نگردد ز فغان تا نفسش هست