سرچشمه حیات لب می چکان از صائب تبریزی غزل 1938
1. سرچشمه حیات لب می چکان اوست
عمر دوباره سایه سرو روان اوست
شاهنشهی است عشق که دل از صائب تبریزی غزل 1939
1. شاهنشهی است عشق که دل جلوه گاه اوست
آهی که خیزد از دل ما گرد راه اوست
شاهنشهی است عشق که عالم از صائب تبریزی غزل 1940
1. شاهنشهی است عشق که عالم گدای اوست
برخاست هر که از سر عالم لوای اوست
شیطان دلیر تبر تو ز حال از صائب تبریزی غزل 1941
1. شیطان دلیر تبر تو ز حال خراب توست
دزدی است این که پرده گلیمش ز خواب توست
محتاج کی به نشأه می چشم از صائب تبریزی غزل 1942
1. محتاج کی به نشأه می چشم مست توست؟
پر خون دهان جام می از پشت دست توست
دامن به دست هر که دهی دستگیر از صائب تبریزی غزل 1943
1. دامن به دست هر که دهی دستگیر توست
از هر دلی که گرد فشانی عبیر توست
زان آتشین میی که ز لب در از صائب تبریزی غزل 1944
1. زان آتشین میی که ز لب در ایاغ توست
یاقوت آبدار بتان سنگداغ توست
رزق وسیع در قدم میهمان از صائب تبریزی غزل 1945
1. رزق وسیع در قدم میهمان توست
هر کس که میهمان تو شد میزبان توست
پوچ است هر سری که نه در از صائب تبریزی غزل 1946
1. پوچ است هر سری که نه در وی هوای توست
سهوست سجده ای که نه بر خاک پای توست
لعل لب پیاله می آبدار از صائب تبریزی غزل 1947
1. لعل لب پیاله می آبدار ازوست
جوش صباحت گل روی بهار ازوست
آدم نه ای و روضه رضوانت از صائب تبریزی غزل 1948
1. آدم نه ای و روضه رضوانت آرزوست
خاتم نه ای و دست سلیمانت آرزوست
جامی ز خون بی غش منصورم از صائب تبریزی غزل 1949
1. جامی ز خون بی غش منصورم آرزوست
لعل تجلی از کمر طورم آرزوست