از پر سیمرغ اگر دست حمایت از صائب تبریزی غزل 1331
1. از پر سیمرغ اگر دست حمایت زال داشت
از غم عالم مرا هم عشق فارغبال داشت
تا دل از یاد تو می در ساغر از صائب تبریزی غزل 1332
1. تا دل از یاد تو می در ساغر اندیشه داشت
هر حبابی را که می دیدم پری در شیشه داشت
شب که مجلس روشنی از طلعت از صائب تبریزی غزل 1333
1. شب که مجلس روشنی از طلعت جانانه داشت
شمع پیش چشم دست از شهپر پروانه داشت
آن لب نو خط غباری از دل از صائب تبریزی غزل 1334
1. آن لب نو خط غباری از دل ما برنداشت
آب خضر از دل سیاهی فکر اسکندر نداشت
پاس یک بیدار دل گردون از صائب تبریزی غزل 1335
1. پاس یک بیدار دل گردون بد گوهر نداشت
نور بینش با هزاران دیده اختر نداشت
قامتت خم گشت و پشتت بار از صائب تبریزی غزل 1336
1. قامتت خم گشت و پشتت بار طاعت برنداشت
چهره بی شرمیت رنگ خجالت برنداشت
طفل بازیگوش ما زین خاکدان از صائب تبریزی غزل 1337
1. طفل بازیگوش ما زین خاکدان دل برنداشت
دست در مهد لحد از مهره گل برنداشت
جان و دل را رایگان آن دشمن از صائب تبریزی غزل 1338
1. جان و دل را رایگان آن دشمن جان برنداشت
دین و ایمان را به هیچ آن نامسلمان برنداشت
یاد ایامم که در تن جان از صائب تبریزی غزل 1339
1. یاد ایامم که در تن جان ما منزل نداشت
موجه مطلق عنان ما غم ساحل نداشت
هر که از عالم مجرد شد غم از صائب تبریزی غزل 1340
1. هر که از عالم مجرد شد غم عالم نداشت
مالک دینار شد هر کس که یک در هم نداشت
حاصلی غیر از تهیدستی از صائب تبریزی غزل 1341
1. حاصلی غیر از تهیدستی دل روشن نداشت
شمع با آن منزلت هرگز دو پیراهن نداشت
تا دل آزاده برگ عیش در از صائب تبریزی غزل 1342
1. تا دل آزاده برگ عیش در دامن نداشت
رعشه باد خزان، دستی بر این گلشن نداشت