برادرم از منوچهر آتشی اشعار پراکنده 53

1 برادرم

2 چرا نمیشناسیم ؟

3 در حیرتم

4 می دانم فرزند مادرمی

5 برادر برادرم

6 و خواهر خواهرم

7 اما

8 نمی شناسم و نمی

9 شناسمت

10 و در حیرتم

11 جانوری گرفتار دور از مامن

12 در قفسی بسیار بزرگ به گذرگاهی

13 میان صداها و چشم های بی عاطفه

14 میان هوس های خام

15 و کودکانی معصوم و ترسان

16 که درس فردای خود را می آموزند

17 رنجاندن و به بند کشاندن را

18 یکی نانی می دهد یکی آتش سیگاری

19 یکی

20 استخوانی و دیگیر لقمه ی زهرآگینی

21 و شلاق

22 که بیرق در اهتزاز این جشن بی امان است

23 تا بیاموزم خویگری را

24 و رقصی را

25 که طبیعتم نیاموخته بود این گونه

26 چه می کنم این جا در این گذرگاه دیوانه

27 کنار برادران دیروزم

28 هم زنجیران امروز

29 و شلاق زنان همیشه ام ؟

30 و این کودکان معصومی

31 که بکارت خود را

32 در لقمه ی هیجانی خام

33 به من و صاحبان تازیانه به دستم می بازند

34 تا نمره های خوب بگیرند

35 خواهرکم ! بمان این بار

36 می شناسمت با من بمان و بیاموز این را

37 تمامی کوششم این است

38 که نطفه ی مقدس وحش را

39 در خویش پنهان دارم

40 و آن قدر اهلی نشوم که فردا

41 خرگوش ها و بلدرچین ها هم

42 نشناسندم

43 ناگهان درختان پارکهای وطن

44 تکاوران سبزپوش دشمن شدند

45 و ما

46 محصور میان برگها و ساقه ها

47 که نیزه و زوبین ها

48 مثل نهال های توفان

49 زده

50 پا در گریز و پا در بند ماندیم

51 چه گذشت ؟ افسوس

52 افسوس سایه ی خنگی و جرعه ی آبی سرد

53 و گذاری فارغ از کوچه باغ ها

54 اما

55 اکنون که تمام درختان وطن دمشنند چه بایدمان کرد ؟

56 آهای ! حاشیه نشینان کتاب ها و اجاق ها

57 ما

58 برای جنگیدن تفنگ نداریم

59 نه

60 برای گفتن دهانی

61 نه برای زیستن سایه ای

62 نه برای مردن گودالی

63 آی ! یای

64 حلاج

65 انگور بود

66 پس از درخت دارش چیدند

67 تا وعده‌اش شراب فراهم شود

68 تاریخ عشق و شورش اندیشه را

69 در عصر جهل هار…

70 عین‌القضات

71 سیب سرخ جوانی بود

72 پس از درخت دارش چیدند

73 تا قصۀ گناه

74 – آمیزش تلخی و شیرینی –

75 در چرخه‌های شعر بگردد… تا ما…

76 امروز نیز

77 با هر فشار ماشه

78 حلاج و عین القضات‌ها

79 مانند برگ پاییزی

80 از شاخسار مصرع‌ها

81 می‌افتند

82 تا…

83 آه ای درخت خسته

84 همسایۀ قدیم سبز

85 تو باز میوه می‌دهی؟