حافظ شیرازی

صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی

جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت

مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر

چو ذکر خیر طلب می‌کنی سخن این است

غبار غم برود حال خوش شود حافظ