کم کم خطوط دورنگار از سپانلو اشعار پراکنده 16

1 کم کم خطوط دورنگار

2 بی رنگ می شود

3 ازنامه های عاشقانه در آینده

4 یک دسته کاغذ سفید به جا می ماند

5 در پاکتی که نام تو بر پشت آن

6 آواز

7 ناشناسی می خواند

8 در قصه ای علیه فراموشی

9 من با تو روی عشق گرو بستم

10 آن حقه را که نام و نشان تو داشت

11 گرچه به خاطرت نیست ، نشکستم

12 میراث من همین هاست

13 آیا به چشم کس برسد ؟ شک دارم

14 شک دارم این که بختی باشد

15 در کشف رمز های سفید فاکس

16 رئح زبان

17 که از قفس خط پرید و رفت

18 اما بعید نیست ، پس از سالها

19 چشمان عاشقی که شبیه توست

20 راهی به کشف قصه ی ما یابد

21 جای گر گرفتگی واژه ها

22 در دست چپ ستاره

23 در دست راستش قلمی

24 ژالیزیانا ملکه ای دارد

25 اگر قلم را به من بدهد می توانم

26 ستاره را بسرایم

27 تا آسمان ترانه ی انسان شود

28 اگر ستاره را به من بدهد

29 جوهر درخشانی برای قلم اختراع خواهم کرد

30 اگر قلم ، اگر ستاره را به من می بخشید

31 آسمان تازه ای می نوشتم

32 برای ملتی که ملکه یکی از آن هاست

33 برای ملکه هایی که یک ملت اند

34 (

35 اشعار محمد علی سپانلو

36 )